گرمی این پلکام رو هم یه سر پناه خیس فکرام دورم

گرمی این پلکام رو هم یه سر پناه خیس فکرام دورم
صبح نرسیده نم کردو من به شکل نمایش کنارم مردمن
یه خط بت میدن تا تهش بری ، یه فصل از کتاب که تهش بگی
همون آدم خوبه بازم ول معطله اون که قصه بلده چرا هم رنگمه

حالا تویی و دغدغه ی ریز و درشتت
یا وسوسه ی سیب درسته که واسه خاطر یکی ما همه اینجاییم
گیره درختیم همه این پایین
خیره به ساعت روی دیوار به تاریکی روزام چه شبایی که بیدار موندم
بی حساب با خودم بی ریا با دورم
ببین تو این مسیر محتاج کیا که شدم هی..