سکوت سرشار از سخنان ناگفته است

سکوت سرشار از سخنان ناگفته است 

دلتنگی‌های آدمی را 
باد ترانه‌ای می‌خواند،
رویاهایش را 
آسمان پرستاره نادیده می‌گیرد، 
و هر دانه برفی
به اشکی نریخته می‌ماند.

سکوت،  
سرشار از سخنان ناگفته است؛
از حرکات ناکرده،
اعتراف به عشق‌های نهان
و شگفتی‌های بر زبان نیامده.

در این سکوت،
حقیقت ما نهفته است.
حقیقت تو
و من.