قبل از انقلاب مردم از امکانات شهر نشینی خیلی خوبی برخوردا

قبل از انقلاب مردم از امکانات شهر نشینی خیلی خوبی برخوردار بودن اما... با وجود جمعیت کم و ذخایر نفت و گاز و پول فراوون و خوشی زیاد، مردم گاز شهری نداشتند! لوله کشی آب هم همین طور!
پ.ن 1: تو تهران، پایتخت ایران و مرکز امکانات، تأکید می کنم تو تهران، پایتخت ایران و مرکز امکانات! خونه ها بخاری (گازی) نداشت! اجاق گازها با نفت کار می کرد! در زمستونهای سخت 40 سال قبل، مردم مجبور بودن تو صفهای طولانی منتظر بمونن برای دریافت نفت! اونم با سهمیه... سالها بعد از کپسول گاز استفاده شد! در حالی که ما اون زمان یکی از بزرگترین صادر کنندگان نفت بودیم و با حجم کم ماشینها و کارخانه ها و تعداد خیلی کم جمعیت، نیازی زیادی هم به واردات بنزین یا واردات کالاها نداشتیم...
پ.ن 2: با وجود اینکه آب انبارها برای مناطق خشک و کم باران استفاده میشن تا با ذخیره آب در اونها در فصلهای خشک از آب ذخیره شده استفاده کنند، در دهه 40، در همین تهران، حتی در مناطق مرکزی شهر، آب انبار وجود داشت... به خاطر نبود لوله کشی آب سراسری! یک بار در هفته به منازل آب داده میشد، اونم از طریق باز شدن آب در جوی هایی که به آب انبار خونه ها می رسید! به بهداشت این آب زیاد دقت نکنید:)
پ.ن 3: این ها بر اساس مشاهدات و تجربیات عینی پدر و خانواده م هستند نه بر اساس میگن میگن ها!
پ.ن 4: من و این همه امکانات محاله:)