"ترس، هجوی است از یک واقعیت بی شکل، و بی حجم. ضرب و صدایش

"ترس، هجوی است از یک واقعیت بی شکل، و بی حجم. ضرب و صدایش را خودمان می سازیم، شکلش را ناشیانه ترسیم می کنیم که ترسناک تر شود. نمی دانیم در وجودمان می آید یا در چشم های بسته ی پر از نگاهمان."

جسد های شیشه ای - مسعود کیمیایی - صفحه ی 60