‍ من

‍ من
از همان سال های تلخ نداشتنت
خیلی قبل تر از عهد حکومت خدایان بابل
یا شاید
همزمان با کشف نقاشی کرنش انسان به لات و منات در غارها
از همان گاهی که انسان ماه را پرستش می کرد
و دلش خوش بود از این که شب ها چیزی هست که بشود دوستش داشت
از تاریخ سر سپردگی آدم به آفتاب
همان دوران طلایی برده داری که
لا اقل
پشت بشر گرم بود به تابشش
از خلق اولین عصر جمعه ی دلتنگ
تو را
دوست می دارم