شاید سال ها بعد
شاید سال ها بعد
ما اولین پیرمرد ها و پیرزن های آلزایمر گرفته ای باشیم
که در یک نیمه شب معمولی
در گوشه آسایشگاهی در دوردست ترین نقطه ی شهر
خیره به پنجره ای رو به حیاط تکراری آسایشگاه
همراه با یک لیوان چای در دست
تنها با شنیدن یک آهنگ
ناخداگاه
بیقرار شویم
ما اولین پیرمرد ها و پیرزن های آلزایمر گرفته ای باشیم
که در یک نیمه شب معمولی
در گوشه آسایشگاهی در دوردست ترین نقطه ی شهر
خیره به پنجره ای رو به حیاط تکراری آسایشگاه
همراه با یک لیوان چای در دست
تنها با شنیدن یک آهنگ
ناخداگاه
بیقرار شویم
۱.۱k
۲۳ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.