در قدرت الهی همین بس که جهان را با انفجاری عظیم از بطن و
در قدرت الهی همین بس که جهان را با انفجاری عظیم از بطن و بافت به هم پیوسته ی اولیه خارج و خلق کرد.
قطعات از هم گسسته منبسط(سرد) شدند و صورت فلکی تشکیل شد که مرکزیت آن خورشید قرار گرفت و سیارات حول محور آن به گردش درآمدند و گسترش یافتند.
خورشیدی که خود جزیی از قطعات ناشی از انفجار محسوب میشد داغ تر و بزرگ تر از سایر اجرام آسمانی بود.
سایر اجرام به ترتیب فاصله از خورشید: عطارد ، زهره ، زمین ، مریخ ، مشتری ، زحل ، اورانوس نپتون و پلوتو شناخته شدند.
اما خداوند خواست تنها سیاره ی زمین در مدار و فاصله ی معینی از خورشید قرار گیرد که امکان حیات در آن برای جانداران امکان پذیر باشد
چرا که اگر زمین از مدار گردشی خود کمی نزدیکتر و یا دورتر از خورشید قرار میگرفت ممکن بود بسوزد و یا اینکه یخ بزند.
از دیگر قابلیت هایی که زمین را تبدیل به مکانی زیست محیطی کرده ، کج و مایل قرار گرفتن محور آن نسبت به خورشید در فضاست که تنوع فصل ها را بوجود آورده است.
وجود نیروی گرانش نیز دیگر مزیتی ست که در فراهم شدن زندگی زمینی بی تاثیر نیست.
طبیعت و زیبایی های زمین همه مدیون نظر و لطف و عنایت پروردگار به انسان هاست
اما آفرینش تنها به زمین محدود نیست بلکه کل منظومه راه شیری و فراتر از آن در سیطره ی پروردگار است
و خداوند همان اکسیری ست که اراده کرد و ذرات به هم پیوسته را گسستانید و سپس به هم پیوند داد و منحدم خواهد نمود روزی که فریاد نفخ فی الصور بر آید.
اما خدایی که جهان را چنین نظام یافته و دقیق آفرید که حتی جنبش پشه ای برای او پوشیده و بیهوده و بدون حکمت نیست ، مگر میشود برنامه ی صحیح استفاده از آن را به انسان متذکر و یادآور نشود؟!
هرگز... خداوند هرگز از انسانها غافل نیست بلکه این انسانها هستند که از خالق بزرگی چون او غفلت میورزند.
چنانچه شاعر میگه
تو بامنی اما من از خودم دورم
چون قطره از دریا من از تو مهجورم
بله! خداوند همواره با انسان هست و نزدیک تر از حبل الورید و شمار نفس های زندگی همره اوست و این انسان است که در شکرگذاری نعماتش غافل و از عظمتش عاجز مانده!
چنانکه خداوند ابواب رحمت گشوده و خوان رحمت گسترانیده تا انسان بسویش بشتابد که اگر انسان به ذره ای از محبت کردگار پی میبرد قطعا از مهر خداوندی ، بند بند وجودش از هم میگسست...
خداوند به مصلحت جهان را چنین نظام یافته آفرید و برای اجرای عدالت بین مخلوقات ، طریقه ی درست زندگی کردن را در قالب دستورات دین تبیین و بصورت مکتوب مبشر و منیر فرستاد.
و این میان رسولانی را مبشر و نذیر از میان خودمان برگزید تا فراگیری از دین را به ما بیاموزند. ازین خاطر انبیاء همان معلمان دین هستند.
خداوند خلاق است!
براستی که فتبارک الله احسن الخالقین در خور ستایش اوست.
جهان قرآن مصور است و هر جز آن آیتی از نشانه های وجود خداست
براستی که بشریت از خلاقیت خداسرشتش برای راحت تر زندگی کردن دست به ایده سازی برد و دفترچه راهنما در شرح استفاده ی تولیدات خود قرار داد تا محصولش را معرفی کند.
اما اینکه آن را در جهت رضایت خدا و خلقش بکار ببرد بسته به قدرت اراده ایست که خداوند در اختیارش گمارده. خواه هدایت شده باشد و خواه والضالین. این به انتخاب خودش بستگی دارد.
کافیست به فطرت خدا سرشتش رجوع کند. هر زمان که ایده اش با سخنان خدا(مکتوب دین) همخوانی داشت هدایتگر و موجب رستگاری ست ، غیر آن تباه کننده ی انسان و رو به جهالت و گمراهی ست.
امید است با عمل کردن به دستورات خداوند جهانی آباد و پر از صلح و صمیمیت بسازیم تا سهمی موثر و مطلوب در تعجیل ظهور منجی عالم بشریت داشته باشیم.
چه بسا اینکه از یاد نبریم این دنیا تنها پلی بسوی آخرت است
چرا که قانون دنیا در این است که هر چا بکاری درو میکنی
این قانون سوم نیوتون است که اثبات میکند به هر جسمی که ضربه وارد کنید آن جسم نیز در خلاف جهت همان مقدار نیرو را به تو برخواهد گرداند که به همین دلیل است که وقتی به توپ محکم ضربه میزنیم در ناحیه پا احساس درد میکنیم.
و هر چه گویی چنان بازتاب امواج صدا در بلندی به خودت باز خواهد گشت
و این است تمثیلی از بازگشت نتیجه اعمال انسان به خود
اینکه انسان بداند در این دنیا مسافر و رهگذری بیش نیست که روزی جز با اعمالش همراه دیگری در طی مراحل اوخروی نخواهد داشت.
پس چه بهتر که با درست زندگی کردن توشه ای از نیکی با خود برداریم و فرصت غنیمت بر مهرورزی شماریم که مبادا زود دیر شود.
پی نوشت: این مسایل تا جایی که حافظه یاری میکرد جامع توضیحاتی بود که قبلا به تفصیل در خلال بحث هایی خارج از ویس ارایه داده بودم و این بار برای بیشتر پی بردن به قدرت خداوندی مجدد بیان میکنم که در توصیف الطاف خدایی هر آنچه گوییم باز هم کم و تمام نشدنی ست...
#eltemase_tafakor
قطعات از هم گسسته منبسط(سرد) شدند و صورت فلکی تشکیل شد که مرکزیت آن خورشید قرار گرفت و سیارات حول محور آن به گردش درآمدند و گسترش یافتند.
خورشیدی که خود جزیی از قطعات ناشی از انفجار محسوب میشد داغ تر و بزرگ تر از سایر اجرام آسمانی بود.
سایر اجرام به ترتیب فاصله از خورشید: عطارد ، زهره ، زمین ، مریخ ، مشتری ، زحل ، اورانوس نپتون و پلوتو شناخته شدند.
اما خداوند خواست تنها سیاره ی زمین در مدار و فاصله ی معینی از خورشید قرار گیرد که امکان حیات در آن برای جانداران امکان پذیر باشد
چرا که اگر زمین از مدار گردشی خود کمی نزدیکتر و یا دورتر از خورشید قرار میگرفت ممکن بود بسوزد و یا اینکه یخ بزند.
از دیگر قابلیت هایی که زمین را تبدیل به مکانی زیست محیطی کرده ، کج و مایل قرار گرفتن محور آن نسبت به خورشید در فضاست که تنوع فصل ها را بوجود آورده است.
وجود نیروی گرانش نیز دیگر مزیتی ست که در فراهم شدن زندگی زمینی بی تاثیر نیست.
طبیعت و زیبایی های زمین همه مدیون نظر و لطف و عنایت پروردگار به انسان هاست
اما آفرینش تنها به زمین محدود نیست بلکه کل منظومه راه شیری و فراتر از آن در سیطره ی پروردگار است
و خداوند همان اکسیری ست که اراده کرد و ذرات به هم پیوسته را گسستانید و سپس به هم پیوند داد و منحدم خواهد نمود روزی که فریاد نفخ فی الصور بر آید.
اما خدایی که جهان را چنین نظام یافته و دقیق آفرید که حتی جنبش پشه ای برای او پوشیده و بیهوده و بدون حکمت نیست ، مگر میشود برنامه ی صحیح استفاده از آن را به انسان متذکر و یادآور نشود؟!
هرگز... خداوند هرگز از انسانها غافل نیست بلکه این انسانها هستند که از خالق بزرگی چون او غفلت میورزند.
چنانچه شاعر میگه
تو بامنی اما من از خودم دورم
چون قطره از دریا من از تو مهجورم
بله! خداوند همواره با انسان هست و نزدیک تر از حبل الورید و شمار نفس های زندگی همره اوست و این انسان است که در شکرگذاری نعماتش غافل و از عظمتش عاجز مانده!
چنانکه خداوند ابواب رحمت گشوده و خوان رحمت گسترانیده تا انسان بسویش بشتابد که اگر انسان به ذره ای از محبت کردگار پی میبرد قطعا از مهر خداوندی ، بند بند وجودش از هم میگسست...
خداوند به مصلحت جهان را چنین نظام یافته آفرید و برای اجرای عدالت بین مخلوقات ، طریقه ی درست زندگی کردن را در قالب دستورات دین تبیین و بصورت مکتوب مبشر و منیر فرستاد.
و این میان رسولانی را مبشر و نذیر از میان خودمان برگزید تا فراگیری از دین را به ما بیاموزند. ازین خاطر انبیاء همان معلمان دین هستند.
خداوند خلاق است!
براستی که فتبارک الله احسن الخالقین در خور ستایش اوست.
جهان قرآن مصور است و هر جز آن آیتی از نشانه های وجود خداست
براستی که بشریت از خلاقیت خداسرشتش برای راحت تر زندگی کردن دست به ایده سازی برد و دفترچه راهنما در شرح استفاده ی تولیدات خود قرار داد تا محصولش را معرفی کند.
اما اینکه آن را در جهت رضایت خدا و خلقش بکار ببرد بسته به قدرت اراده ایست که خداوند در اختیارش گمارده. خواه هدایت شده باشد و خواه والضالین. این به انتخاب خودش بستگی دارد.
کافیست به فطرت خدا سرشتش رجوع کند. هر زمان که ایده اش با سخنان خدا(مکتوب دین) همخوانی داشت هدایتگر و موجب رستگاری ست ، غیر آن تباه کننده ی انسان و رو به جهالت و گمراهی ست.
امید است با عمل کردن به دستورات خداوند جهانی آباد و پر از صلح و صمیمیت بسازیم تا سهمی موثر و مطلوب در تعجیل ظهور منجی عالم بشریت داشته باشیم.
چه بسا اینکه از یاد نبریم این دنیا تنها پلی بسوی آخرت است
چرا که قانون دنیا در این است که هر چا بکاری درو میکنی
این قانون سوم نیوتون است که اثبات میکند به هر جسمی که ضربه وارد کنید آن جسم نیز در خلاف جهت همان مقدار نیرو را به تو برخواهد گرداند که به همین دلیل است که وقتی به توپ محکم ضربه میزنیم در ناحیه پا احساس درد میکنیم.
و هر چه گویی چنان بازتاب امواج صدا در بلندی به خودت باز خواهد گشت
و این است تمثیلی از بازگشت نتیجه اعمال انسان به خود
اینکه انسان بداند در این دنیا مسافر و رهگذری بیش نیست که روزی جز با اعمالش همراه دیگری در طی مراحل اوخروی نخواهد داشت.
پس چه بهتر که با درست زندگی کردن توشه ای از نیکی با خود برداریم و فرصت غنیمت بر مهرورزی شماریم که مبادا زود دیر شود.
پی نوشت: این مسایل تا جایی که حافظه یاری میکرد جامع توضیحاتی بود که قبلا به تفصیل در خلال بحث هایی خارج از ویس ارایه داده بودم و این بار برای بیشتر پی بردن به قدرت خداوندی مجدد بیان میکنم که در توصیف الطاف خدایی هر آنچه گوییم باز هم کم و تمام نشدنی ست...
#eltemase_tafakor
۹.۰k
۲۴ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.