بهت نمیگم ببخش و رها کن

بهت نمیگم ببخش و رها کن
چون رسیدم به اینکه بخششِ حاصل از بزرگواری با قلبی که ترک ترکه بیشتر یه ژسته تا یه عمل از اعماق وجود...
اگر بشه که فکر نکردن جایگزین نفرین کردن بشه گزینه مثبت تریه...
البته مدام بهت نمیگم انرژی منفی نده... میدونم وقتی حالت بده و کارات گره خورده و مایوسی و دلت میخواد حرف بزنی و خالی شی این جمله برات یه جور فحشه...
بهت نمیگم هر آدم رفته ای یه روزی برمیگرده؛
این مسئله می تونه در همه موارد صدق نکنه
این که زمین گرده هم همینطور...
بهتره با این وعده ها یه انتظار کشدار به لحظه هات اضافه نکنم...
گاهی اوقات آدم ها از هم میگذرن، به راهشون ادامه میدن و هیچوقت گردی زمین رو دور نمیزنن...
خب یه وقتایی هم میشه که تو اون گربه سیاهه باشی که به حرفت یه قطره بارونم نیاد...
بهت نمیگم تو یه احمقی...
چون خودت به اندازه کافی به خودت گفتی...
فقط اینو بدون آدم های پخته ای که الان دوروبرت میبینی یه روزی احمق های ساده لوحِ بی نظیری بودن...
بیشتر از این چیزی بهت نمیگم
یه روزی منطقی تر از اینارو تو به من میگی

#