باور کن بارهای بار برایت نوشته ام

باور کن بارهای بار برایت نوشته ام
که
دوستت دارم
باور کن غروب دوشنبه سال های قبل که تلفن را قطع کردی
بعدش گریه کردم
و بارهای بار گفتم که
دوستت دارم
باور کن خیانتت سنگین ترین بار جهان بر روی شانه هایم بود
اما خیلی منطقی نشستم
کنار زخم هایم و برایشان بارهای بار گفتم که
دوستت دارم
اصلا تو که نمیدانی
آقای عزیز که من تو را یک عالمه به اندازه ی تمام نبودن هایت
به اندازه ی تمام جواب ندادن هایت
که قلبم را مچاله میکرد
دوست دارم....
عزیزم توام مثل من حالت بهم میخورد
از این همه تکنولوژی های مزخرف؟ ...
فیسبوک که مرا از تو دور کرد...
ویچت وایبر تلگرام که مرا در تو گم کرد
و این اینستاگرام لعنتی،
آخر آدم چقدر میتواند عکس های عزیز دلش راببیند
و برایش ننویسد که امروز چقدر زیباتر از همیشه شده است...
وقتی دیدمت کنار آن ایستگاه همیشگی.
قلبم تیر میکشید
هنوز هم میکشد
از آن ساعت لعنتیعـ
این قلب لعنتی
اصلا زبان آدم را نمیفهمد
وحشی است...
تورا که میبیند
مثل یک اسب سرکش تند میتازد
و غبار خاطراتت از چشم های عوضیم میزند بیرون....
عزیزم باور کن بارهای بار به عکس هایت گفته ام که
دوستت دارم