داشتم میگشتم که یهو چشمم خورد به یه پیجی که پست های من و

داشتم میگشتم که یهو چشمم خورد به یه پیجی که پست های من و گذاشته بود تو پیجش
راستش خیلی وقت بود از گذاشتن پست پیجش گذشته بود
ولی حتی یه نفر هم لایک و کامنت براش نذاشته بود
دلم گرفت،کنجاو شدم رفتم تو پیجش دیدم حدود صد تا پست گذاشته و نه کسی رو فالو کرده و نه کسی اونو فالو کرده...
خیلی عجیب بود برام اخه وقتی کسی رو نداشت پس چرا نزدیک صد تا پست گذاشته بود که همشون دلنوشته بود...درکش کردم خیلی سخته که ادم هیچکسی رو نداشته باشه که حرف دلشو بزنه .شاید اون داشت با این کارش دل خودشو خالی میکرد بغض های نگفته ،حرفای مونده تو گلو،غم های زندگیش رو پست میکرد تو فضای مجازی که حداقل یه ذره اروم شه با اینکه هیچ مخاطبی حتی به یادش هم نبود...شاید هم حرفاشو میزد تا یه روزی اون نفری که دلش میخواست بخونه
شما رو به خدا به پست گذاشتن زیاد ادم ها تو این دنیای مجازی ایراد نگیرین و به روش نیارین
بعضی از ادما تنها دلخوشیشون شده همین دنیای مجازی...
خیلیارو میبینم مثلا فن پیج فلان خواننده یا مثلا پیج درباره خدا و فلان چیز داره...هر کسی به نحوی داره با دنیای مجازی روز هاشو میگذرونه که یه ذره سختی زندگیش کم بشه...زن و مرد متاهلی که میان تو دنیای مجازی فلان پست دلتنگی یا مثلا کامنت تو فلان پیج میذارن بهشون خرده نگیرین.بیشترین ضربه رو تو این جامعه ی ما اون ادمایی میخورن که زیر یه سقف هستن ولی کلی دور از هم.اخه یاد نگرفتن زندگی مشترک و کنار هم بودن یعنی چی...
اگه مجردین و دلتون شکسته فکر نکنین دنیاتون به اخر رسیده،خداروشکر کنین که اسم اون طرف تو شناسنامتون نیست و دلتون گرفته و شکسته..
عذاب یعنی اینکه اسم هر دوشون تو شناسنامه هم باشه ولی هیچ‌تعهدی نسبت به هم ندارن...
مواظب ادمایی که تو دنیای مجازی هستن باشیم
اگه یکی پروفایلش مشکی بود،اگه یکی متن های پیجش بوی غم میداد اگه کسی زیاد پیج های غمگین تو فالوینگ هاش داشت باهاش حرف بزنین شاید کسی رو نداشته باشه از غم زندگیش بگه...
نگو حوصله ندارم و خودم کلی مشکل دارم و حوصله ندارم،خدا میگه اگه دل یکی رو شاد کردی اونم کاری میکنه زندگی به کامت بچرخه...
شاید اصلا نتونی ارومش کنی و مشکلش رو برطرف کنی ولی همین که بذاری باهات حرف بزنه حس خوبی به اون دست میده ،حداقل نا امید نمیشه ازینکه برای کسی مهم نیست
مراقب همدیگه باشیم