میگه برات خوشحالم...

میگه برات خوشحالم...
برای این حالِ خوبت،
برای این لبخندت که کمرنگه اما هست،
برای این چشمات که چند روزه یه ذوق خسته ای توش وول میخوره،
برای تُن صدای گرفته ات که یه ریتمِ آرومی توش ضرب گرفته...
میگه برات خوشحالم اما تو رو خدا وابسته نشو...حواست باشه، حواست به دلت باشه...
آخه لعنتی چطوری ؟!!!
چطوری ضرب این آهنگو بگیرم
ذوق و دو دوی این مردمکو
طرحِ نیم دایره رو به بالای لبامو...
آخه مگه دستِ دلم تو دست منه...!
اگه دست من و تو بود که اینهمه شعر از کجا میومد... اینهمه کتاب...!
آخه مگه گُر گرفتنا و یخ کردنا
کولرگازی اتاقه که بشه درجه شو کم و زیاد کرد...!
دله هاااا، دل...
این دو حرفیه لعنتی که حرف حالیش نیست...
هر چقدر زخمی و تیکه تیکه اما مثل اون سربازی که ده تا گلوله خورده و باز آخرین نفسشو خرجِ رسالتش می کنه، این دلم تا آخرین قطره خون میزنه... میگیره..‌.. دل می بنده... دل دل می کنه...
دله دیگه... دل
یا باید با سر شیرجه زد تو آب و شنا کرد و رفت
یا یخ کرده و سِر شده تو صحرای لخت و عور آواره شد...
شتر سواری دولا دولا نمیشه جانم...
وقتی شب میخوابی و میدونی فردا صبح یکی هست که پیغام " صبح بخیر عشق " اول همه پیغاماته، مگه میشه دل نبست...
میشه...؟
به خداااا که نمیشه

#پریسا_زابلی_پور