افلاطون می گوید: عشق تنها غریزه ای جسمانی و میل شهوی نیست

افلاطون می‌گوید: عشق تنها غریزه‌ای جسمانی و میل شهوی نیست بلکه آرزوی اتحاد روحی است که در نهاد آدمی وجود دارد و منشائش محدودیت طبیعت آدمی است؛ و آدمی را بر آن می‌دارد که از طریق یکی شدن با دیگری از محدودیت خود رهایی یابد.