من هیچوقت دنبالِ آدم های دمِ دستی نبودم ازاون آدم ها که ت

من هیچوقت دنبالِ آدم های دمِ دستی نبودم ازاون آدم ها که تا تقی به توقی میخوره میگن : دوستت دارم ، عاشقتم
نه که بد باشه نه ،
احساساتشون دلِ آدم روگرم نمیکنه ...
مثل سراب میمونه 
یهو نگاه میکنی میبینی هیچی نیست ،
پشت اون همه حس قلب نبوده ،
حرف بوده ...
دوستت دارمش دمِ دستی بوده معلوم نیست به
چندنفرگفته ،
برای چی گفته !
همیشه دنبالِ آدم های دست نیافتنی بودم 
ازاون آدم ها که وقتی میخوان
حِسشون رو بگن هزار مُدل کلمه و جمله میگن
که پشتِ همشون یه دوستت دارم پنهون شده ...
حالافکر کن اینجورآدم ها وقتی بلند بگن :
"دوستت دارم"
ته دلت قُرص میشه که برای گفتن
این حرف غرورش رو زمین گذاشته ، 
آدمی که ازغرورش بگذره از حِسش رد نمیشه ...