کودک که بودم گفتند:

کودک که بودم گفتند:
کودک است و نمی‌فهمد.

جوان که بودم گفتند:
جوان است و خام، نمی‌فهمد.

پیر که شدم می‌گویند:
پیر است و چیزی حالیش نیست، نمی‌فهمد.

بعد مرگم همه سر خاکم می‌گویند:
خدا رحمتش کند، چه انسان فهمیده‌ای بود!