کاش الان دو سال پیش بود...

کاش الان دو سال پیش بود...
کاش من هیچ وقت نمیدیدمت...
کاش من هیچ وقت نمیدیدمت...
کاش انروز که یک دسته گل نرگس را در اولین باران پاییزی به دستم دادی در خاطرم نمیماند...
کاش هرگز مثل دیوانه ها با تعجب بهم خیره نمیشدی...
کاش وقتی موهامو پسرونه زده بودم هی غر نمیزدی که چرا موهات بلند نیست...
کاش وقتی دلم میگرفت نمیگفتی تا دلت و باز نکنم نمیزارم بری خونه...
کاش...
کاش انقدر خوب نبودی...