سردم شده بدجور عزیزم، بغلم کن

سردم شده بدجور عزیزم، بغلم کن
یخ کردم از این سوز دمادم، بغلم کن
.
تا باد مرا با خود از این کوچه نبرده
بی دغدغه با دغدغه محکم بغلم کن
.
دنیا همه مشتاق تو هستند، ولی تو
با وسعت شوق همه عالم بغلم کن
.
شد شایعه ،غم خورده در این کوچه یکی را
تا آن که نبلعیده مرا هم، بغلم کن
.
این شهر همه در پی حرفند و حسودند
آهسته و پیوسته و کم کم بغلم کن
.
از لطف تو هر بی سر و پایی شده آدم
امید که من هم شوم آدم، بغلم کن
.
من داوطلب آمده ام تا که بمیرم
اینجاست همان خط مقدم، بغلم کن
.
گیریم که پیش از همه با این عمل زشت
رفتیم جهنم، "به جهنم" ،بغلم کن...
.
حتی بشود محشر عظمی همه دنیا
ای رهبر دل های معظم بغلم کن
.
انکحت و زوجت دلم عاقد و شاهد
ای عشق شدم من به تو محرم، بغلم کن...!