گاهي چه اصرار بيهوده اي است...اثبات دوست داشتَنمان به آدم

گاهي چه اصرار بيهوده اي است...اثبات دوست داشتَنمان به آدمها...!!!
معرفتهاي بي جايمان...دوست داشتَنهاي زياديمان...!!!
بَها دادنِ بيش از حدمان...تلاشهاي بي مورد براي حفظ دوستي هايمان...!!!
اما ...باور كنيد بيشتر دوستمان دارند وقتي...!!!
دوستِشان نداشته باشيم...سُراغشان را نگيريم...!!!
حتي حالشان را هم نپرسيم...وقتي براي آدمهاي بي محبتِ امروزي...!!!
با معرفت بودن..و بي معرفت بودن...خوبي و بدي..يكي است...!!!
پس چرا خودمان را خسته كنيم...!!!
ميانِ اين مردُم بايد عاقلانه زندگي كرد نه عاشقانه...
همين...!!