چیزی که ادم رو پیر میکنه گذر زمان نیست , حرف نزدنه.

چیزی که ادم رو پیر میکنه گذر زمان نیست , حرف نزدنه.
مگه ادم چقد می تونه حرف رو حرف بذاره و بریزه توی خودش؟
کلمه رو کلمه بچینه و شهر و کوچه رو بالا پایین کنه؟ ادم هر چقدر صبور ,هر چقدر توو دار , یه جایی بالاخره کم می یاره.
یه جایی می بینی خسته ایی از این خودت و خودت بودن, از این بی شنونده بودن.
مثل ادم در حال سقوط ,دست میندازی که فقط پیداش کنی…در حد دو کلمه!
در حد یه سلام و خداحافظی ساده,در حد اینکه فقط به خودت قوت قلب بدی که اروم باش, یکی هست.
توی زندگی هر ادمی,باید کسی باشه تا حرف هایی که دلت نمی خواد دیگران بدونند رو بهش بگی…
کسی که خیلی مهم نباشه کیه و کجاس, فقط و فقط بودنش مهم باشه!
باید کسی باشه که بهش بگی:[یه لحظه صبر کن, منو ببین!هیچی نگو,هیچی…فقط به من گوش کن! باهات حرف دارم,حررف…]

حرف نزدن , ادم رو پیر میکنه…