(سندی در اثبات ایام محسنیه)👆 👆 👆
(سندی در اثبات ایام #محسنیه)👆 👆 👆
نوشته ای خطی و تاریخی به تازگی در کشور بحرین یافت شده که از بسیاری جهات حائز اهمیت است.
علی الخصوص برای اثبات وجود برخی از مناسبات تاریخی و دینی شیعیان،
این دستنوشته که به روی قطعه ای چرمی و بصورت توصیه نامه نگارش شده مربوط به خاندانی از سادات اهل قطیف است که اداره حسینیه میاس بحرین را عهده دار بوده اند.
مضمون سطور نگارش شده در این سند تاریخی به این صورت است که شخصی به نام سید محمد به فرزندان ذکور ونسل های بعد از خود طبق توصیه ای که از اجدادش به او رسیده توصیه کرده که حتما و به هر طریقی که شده با احیاء و برقراری مجالس ایام آخر صفر از این ایام مواظبت کنند و نگذارند که این ایام به فراموشی سپرده شود.
و تاکید کرده همانگونه که نیاکان واجداشان آن مجالس را سالهای سال برگزار نموده اند، زمانی که به آنها رسیده از آن مواظبت کنند و همچنین برای عدم برگزاری و فراموش کنندگان این مجالس بعد از خود نفرین و عقوبت الهی را خواستار شده.
در این سند به وضوح مناسبتهای ایام اخر صفر را شرح داده که از این قرار است؛
بیست و پنجم صفر:مناسبت وفات حضرت مریم عذراء
بیست و ششم صفر:مناسبت شهادت اولاد حضرت مسلم بن عقیل سلام الله علیه
بیست و هفتم صفر:مناسبت شهادت حضرت یحیی بن ذکریاء پیامبر
بیست وهشتم صفر:مناسبت شهادت پیامبراکرم اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله صل الله علیه وآله وسلم
و آخر صفر:مناسبت شهادت حضرت محسن بن علی علیه السلام
اهمیت این سند و شرح مرقومه این نوشته تاریخی بسیار است و دراین مقال نمیگنجد و هدف این نوشته نیز رسیدگی و توضیح اهمیت این سند نیست، فقط اشاره مختصری داریم به قسمت آخر سند که در مورد شهادت حضرت محسن بن علی علیه السلام میباشد.
زیرا در این چند سال ایام محسنیه مورد هجمه برخی از جاهلان و کج فهمان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام واقع شده و برخی از محبین اهل بیت هم بعلت عدم تحقیقات کافی اعتقادی به برگزاری مراسم عزاء ایام محسنیه ندارند، و فکر میکنند که ایام شهادت حضرت محسن علیه السلام به تازگی ابداع شده است، که وجود این سند که در آن
به وضوح بر برگزاری مجالس عزاداری و اطعام بمناسبت شهادت حضرت محسن علیه السلام اشاره شده
و تاریخ ثبت شده این سند که بیست و پنج شعبان یکهزار و دویست و هفتاد وپنج هجری قمری است، یعنی یکصدو شصت و چهار سال پیش، این ادعای تازگی به وجود آمدن شهادت حضرت حضرت محسن علیه السلام را بصورت قوی رد میکند و نشانگر این است که ایام محسنیه نه در این چند دهه بلکه از قرن ها پیش وجود داشته است و مردم برای آن اقامه عزاء میکردند.
نوشته ای خطی و تاریخی به تازگی در کشور بحرین یافت شده که از بسیاری جهات حائز اهمیت است.
علی الخصوص برای اثبات وجود برخی از مناسبات تاریخی و دینی شیعیان،
این دستنوشته که به روی قطعه ای چرمی و بصورت توصیه نامه نگارش شده مربوط به خاندانی از سادات اهل قطیف است که اداره حسینیه میاس بحرین را عهده دار بوده اند.
مضمون سطور نگارش شده در این سند تاریخی به این صورت است که شخصی به نام سید محمد به فرزندان ذکور ونسل های بعد از خود طبق توصیه ای که از اجدادش به او رسیده توصیه کرده که حتما و به هر طریقی که شده با احیاء و برقراری مجالس ایام آخر صفر از این ایام مواظبت کنند و نگذارند که این ایام به فراموشی سپرده شود.
و تاکید کرده همانگونه که نیاکان واجداشان آن مجالس را سالهای سال برگزار نموده اند، زمانی که به آنها رسیده از آن مواظبت کنند و همچنین برای عدم برگزاری و فراموش کنندگان این مجالس بعد از خود نفرین و عقوبت الهی را خواستار شده.
در این سند به وضوح مناسبتهای ایام اخر صفر را شرح داده که از این قرار است؛
بیست و پنجم صفر:مناسبت وفات حضرت مریم عذراء
بیست و ششم صفر:مناسبت شهادت اولاد حضرت مسلم بن عقیل سلام الله علیه
بیست و هفتم صفر:مناسبت شهادت حضرت یحیی بن ذکریاء پیامبر
بیست وهشتم صفر:مناسبت شهادت پیامبراکرم اسلام حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله صل الله علیه وآله وسلم
و آخر صفر:مناسبت شهادت حضرت محسن بن علی علیه السلام
اهمیت این سند و شرح مرقومه این نوشته تاریخی بسیار است و دراین مقال نمیگنجد و هدف این نوشته نیز رسیدگی و توضیح اهمیت این سند نیست، فقط اشاره مختصری داریم به قسمت آخر سند که در مورد شهادت حضرت محسن بن علی علیه السلام میباشد.
زیرا در این چند سال ایام محسنیه مورد هجمه برخی از جاهلان و کج فهمان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام واقع شده و برخی از محبین اهل بیت هم بعلت عدم تحقیقات کافی اعتقادی به برگزاری مراسم عزاء ایام محسنیه ندارند، و فکر میکنند که ایام شهادت حضرت محسن علیه السلام به تازگی ابداع شده است، که وجود این سند که در آن
به وضوح بر برگزاری مجالس عزاداری و اطعام بمناسبت شهادت حضرت محسن علیه السلام اشاره شده
و تاریخ ثبت شده این سند که بیست و پنج شعبان یکهزار و دویست و هفتاد وپنج هجری قمری است، یعنی یکصدو شصت و چهار سال پیش، این ادعای تازگی به وجود آمدن شهادت حضرت حضرت محسن علیه السلام را بصورت قوی رد میکند و نشانگر این است که ایام محسنیه نه در این چند دهه بلکه از قرن ها پیش وجود داشته است و مردم برای آن اقامه عزاء میکردند.
۲.۷k
۰۸ آبان ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.