آنگاه که غرور کسی را له می کنی؛ آنگاه که شمع امید کسی را

آنگاه که غرور کسی را له می کنی؛ آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی؛ آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می انگاری؛
می خواهم بدانم دستانت را به سوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
.
.
.