****بسیار مهم****
****بسیار مهم****
مردم از نگاه حاکمان ایران(دسته اول نور چشمی ها و دسته دوم فراموش شده ها)
در سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های حکومت بارها از واژه «مردم» استفاده شده است. اما مفهوم برآمده از این واژه در طول این سال‌ها، همواره متفاوت بوده است. در همین اتفاقات اخیر که در پی گران شدن بنزین، اعتراضاتی در شهرهای مختلف شکل گرفت، مسئولان بارها از «مردم» در سخنان خود یاد کردند.
اما مردم از نگاه حاکمان ایران چه کسانی هستند؟
۱-کسانی که امر تصمیم‌گیری را تنها مختص دست‌اندرکاران و رجل سیاسی می‌دانند (و با آن تصمیمات موافق هستند)، با مشکلات کمتری روبه‌رو می‌شدند و خواهند شد
منظور آن دسته از مردمی که مورد تایید و نزدیک به سیاست‌های حکومت هستند
۲-کسانی که در مقابل تصمیمات مهم و تاثیرگذار حکومت پرسش و انتقادی مطرح می‌کردند، مورد غضب آن قرار می‌گرفتند.
مردمی که احساس می‌کنند در بازی‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بازی داده نمی‌شوند، مردمی که برای کوچک‌ترین امکانات مالی و بانکی، باید از جاده‌های پر و پیچ و خم اداری عبور کنند، در مشاغل رده بالای دولتی و شرکت‌های وابسته، سهمی ندارند، در هیچ یک از واحدهای سهمیه‌ای کشور، جای نمی‌گیرند، در امتحانات دانشگاهی با سهیمه آزاد شرکت می‌کنند، پول شهریه را باید تمام و کمال بپردازند و دست آخر اطمینانی هم برای راه یافتن به مشاغل مناسب نداشته باشند، اما در عوض، آنچه سهم از فقر اجتماعی و اقتصادی و فشارهای ناشی از تحریم‌هاست، تنها به دوش بکشند.
مردم از نگاه حاکمان ایران(دسته اول نور چشمی ها و دسته دوم فراموش شده ها)
در سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های حکومت بارها از واژه «مردم» استفاده شده است. اما مفهوم برآمده از این واژه در طول این سال‌ها، همواره متفاوت بوده است. در همین اتفاقات اخیر که در پی گران شدن بنزین، اعتراضاتی در شهرهای مختلف شکل گرفت، مسئولان بارها از «مردم» در سخنان خود یاد کردند.
اما مردم از نگاه حاکمان ایران چه کسانی هستند؟
۱-کسانی که امر تصمیم‌گیری را تنها مختص دست‌اندرکاران و رجل سیاسی می‌دانند (و با آن تصمیمات موافق هستند)، با مشکلات کمتری روبه‌رو می‌شدند و خواهند شد
منظور آن دسته از مردمی که مورد تایید و نزدیک به سیاست‌های حکومت هستند
۲-کسانی که در مقابل تصمیمات مهم و تاثیرگذار حکومت پرسش و انتقادی مطرح می‌کردند، مورد غضب آن قرار می‌گرفتند.
مردمی که احساس می‌کنند در بازی‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بازی داده نمی‌شوند، مردمی که برای کوچک‌ترین امکانات مالی و بانکی، باید از جاده‌های پر و پیچ و خم اداری عبور کنند، در مشاغل رده بالای دولتی و شرکت‌های وابسته، سهمی ندارند، در هیچ یک از واحدهای سهمیه‌ای کشور، جای نمی‌گیرند، در امتحانات دانشگاهی با سهیمه آزاد شرکت می‌کنند، پول شهریه را باید تمام و کمال بپردازند و دست آخر اطمینانی هم برای راه یافتن به مشاغل مناسب نداشته باشند، اما در عوض، آنچه سهم از فقر اجتماعی و اقتصادی و فشارهای ناشی از تحریم‌هاست، تنها به دوش بکشند.
۵۱۲
۰۴ آذر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.