در هجوم چهره های سیاه

در هجوم چهره‌های سیاه
بر پیشانی بادهای سرخ‌؛
پیراهن سپیدت
کبوتری ست‌
که عاشقانه بر شانه‌های تکیده‌ام
می‌نشیند
اما
دریغا دریغ
باد
- این دیوانه ی لجوج -
تنم را
با تیغ عبث
شخم می‌زند
و درختان
ایستاده می‌میرند؛
در سپیده‌ی شبنم‌های خونین!
.