وقتایی که تو تاریکیا و سیاه سفیدیای ذهنم دارم به به خودم.

وقتایی که تو تاریکیا و سیاه سفیدیای ذهنم دارم به به خودم...به آیندم ..به هدفام فکر میکنم ...گاهی وقتی که میخوام "امید" برام نَمیره..سعی میکنم از توی اون تاریکی به اندازه یه روزنه هم که شده نور ببینم...نباشه! میسازمش...
گاهی که کم میارم ...به این فکر میکنم که خنده هاش بوی زندگی میده ...
مثل بوی انار..با گلپر و نمک تو زمستون...❄
یا مثلا بوی چایی دارچینی وسط بارون...🍵
یا بوی بدن نوزادِ تو آغوشت...
بوی امید..
رویا...
عشق..
بوی زندگی!
هی میپرسن... از بین کسی که تو دوستش داری و کسی که اون دوستت داره کیو انتخاب میکنی!!
چه فرقی میکنه!؟
جفتش مثل مرگ میمونه...
از بین مرگُ و مرگ...کدوم بهتره!؟
آدم باید یکی و داشته باشه که دوتاشون تو چشمای هم نگاه کنن و دلشون بره برای هم...
باید یکی باشه که وقتی کنارت داره راه میره دورِ قد و بالاش بگردی و اونم تَصَدُق نگاهت بشه...
اینه که به آدما انگیزه و امید میده ...
انگیزه واسه زندگی..واسه جنگیدن ..
جنگیدن واسه چیزی که شب تا صبح با فکر بهش بیدار میمونی...
چرا اینقدر از دنیا گلایه میکنیم!؟
گاهی باید خودمون و برداریم بتکونیم...ببینیم چقدر ناامیدی از وجودمون میریزه...
اگر از من بپرسن دنیارو چطور تعریف میکنی!
احتمالا نتونم جواب بدم..
تعریف همه ی ما از دنیا وقتی حالمون خوبه با وقتی که کلی اتفاقات ریزو درشت دورمونو پُر کردن فرق میکنه...
ولی تو همه ی این تعریفا "امید" رو از دست ندیم ...
امید که باشه ..یهو زندگی میشه مثلِ حسِ روشنی دم دمای طلوع ...
. #صاد_رجبی
#عاشقانه #جذاب #خاص