امام حسین علیه السلام بارها برای تبلیغ به میدان آمدند، تا

امام حسین علیه السلام بارها برای تبلیغ به میدان آمدند، تا شاید، لشکریان دشمن از جهالت و شقاوت دست بردارند. وقت به میدان آمدن ، هیچکس را نداشتند و می گویند با شتر و عمامه پیغمبر به وسط میدان آمدند و اسلحه ای همراه خود نداشتند. آمده بودند تا تبلیغ کنند. ابتدا معجزه هم به کار بستند و با تصرّف ولایی، همه را ساکت کردند و حتّی در مقاتل آمده که اسب ها نیز از صدا کردن باز شدند و زنگ ها از صدا افتاد و همه آن ها ساکت شدند. امام حسین علیه السلام خطبه خواندند و صحبت کردند ، نصیحت کردند و مصیبت خواندند . فرمودند: ای مردم! می دانید که من پسر پیغمبرم و من حلالی را حرام نکرده ام و حرامی را حلال نکرده ام؛ همه شما می دانید که وقتی وارد مسجد می شدم ، پیغمبر اکرم از منبر پایین می آمدند و مرا در بغل می گرفتند و روی منبر می نشستند و برای شما حرف می زدند . پس چرا با من چنین می کنید؟! سپس ولایت تکوینی را برداشتند تا ببینند آیا این ها با حرف شنوی آدم شده اند یا نه، ولی دیدند که همانطور مانند قبل هستند و هوچی بازی می کنند و کف می زنند.
حضرت دوباره ولایت تکوینی را اعمال کردند و با مردم حرف زدند: ای مردم! حسین کشی کار کوچکی نیست. اگر مرا بکشید نابود می شوید و دنیا و آخرتتان از بین می رود ، این کار را نکنید، الان داغ هستید و بعد می فهمید که چه کار اشتباه بزرگی مرتکب شده اید. به خاط دنیا و دنیا پرستی و دوستی دنیا، حسین را نکشید. الان هم درحالی که علی اکبر و اباالفضلم را کشته اید ، امّا قابل ترمیم است و می شود اصلاح شد. باز ولایت تکوینی را برداشتند تا ببینند چه خبر است و باز دیدند همان طور هستند. در آخر کار روضه خواندند تا ببیند آیا از راه روضه می توانند تحریک عاطفه کنند؛ لذا فرمودند : ای لشکر ، اگر شما با من جنگ دارید و من با شما ، این زنان و کودکان در خیام چه کرده اند؟ ! صدای العطش از خیمه ها بلند است، اقلاً به آن ها آب بدهید.
وقتی صفت رذیله هست، گوش شنوا کجاست؟ پاداش این منبر های امام حسین علیه السلام آن شد که مالک بن یسر جلو آمد و اوّل شماتت کرد و بعد از شماتت ، با ضربه ای پیشانی امام حسین علیه السلام را شکست.

#آیت_الله_مظاهری #کتاب #معرفة_النفس جلد دوم