دانی که چرا چوب شود قسمتش آتش بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است دانی که چرا آب فرات هست گل آلود شرمندگیش بر لب عطشان حسین است دانی که چرا خانه حق گشته سیاه پوش بی شک خدا نیز عزادار حسین است...!!!
دیدگاه ها (۲۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.