بِسمِ رٓبِّ الحُسَين
بِسمِ رٓبِّ الحُسَين
قاسم بن حسن
نوجوان شهيد عاشورا در رکاب سيد الشهدا «ع»، فرزند گرامي امام حسن مجتبي «ع». وي صاحب همان سخن معروف «احلي من العسل» در شب عاشوراست که مرگ را شيرينتر از عسل ميدانست.روز عاشورا سن او به بلوغ نرسيده بود.براي ميدان رفتن از امام خويش اجازه خواست.ابا عبدالله «ع» چون نگاه به او افکند، وي را به آغوش کشيد و گريست، آنگاه اجازه داد. قاسم، خوش سيما بود.سوار بر اسب شد و عازم ميدان گشت.
رجزي که ميخواند، در معرفي خود و مظلوميت حسين «ع» بود:
ان تنکروني فانا ابن الحسن
سبط النبي المصطفي و المؤتمن
هذا حسين کالاسير المرتهن
بين اناس لا سقوا صوب المزن
در جنگي دلاورانه به شهادت رسيد.هنگامي که بر زمين ميافتاد، عمويش اباعبدالله «ع» خود را به بالين او رساند ولي او در حال جان دادن بود.پيکر او را آورد و کنار شهداي اهل بيت قرار داد.
در زيارت ناحيه مقدسه که از زبان امام زمان «ع» است، نام او همراه با سلام حضرت مهدي بر او بيان شده و اشاره به کيفيت رفتن سيد الشهدا «ع» بهبالين او و نفرين قاتلان قاسم شده است: «السلام علي القاسم بن الحسن بن علي، المضروب هامته المسلوب لامته، حين نادي الحسين عمه فجلي عليه عمه کالصقر و هو يفحص برجليه التراب، و الحسين يقول: بعدا لقوم قتلوک و من خصمهم يوم القيامة جدک و ابوک، ثم قال:
عز و الله علي عمک ان تدعوه فلا يجيبک، او ان يجيبک و انت قتيل جديل فلا ينفعک، هذا و الله يوم کثر واتره و قل ناصره.» برادر ديگر حضرت قاسم، به نام ابو بکر بن حسن نيز که هر دو از يک مادر بودند، در کربلا به شهادت رسيد.
مقتل الحسين، مقرم، ص ٣٣١. بحار الانوار، ج ٤٥، ص ٣٤. همان، ص ٦٧.
_________________________
اَللّٰهُمَ عَجِّل لِوَليِّكَ الْفَرَج...
قاسم بن حسن
نوجوان شهيد عاشورا در رکاب سيد الشهدا «ع»، فرزند گرامي امام حسن مجتبي «ع». وي صاحب همان سخن معروف «احلي من العسل» در شب عاشوراست که مرگ را شيرينتر از عسل ميدانست.روز عاشورا سن او به بلوغ نرسيده بود.براي ميدان رفتن از امام خويش اجازه خواست.ابا عبدالله «ع» چون نگاه به او افکند، وي را به آغوش کشيد و گريست، آنگاه اجازه داد. قاسم، خوش سيما بود.سوار بر اسب شد و عازم ميدان گشت.
رجزي که ميخواند، در معرفي خود و مظلوميت حسين «ع» بود:
ان تنکروني فانا ابن الحسن
سبط النبي المصطفي و المؤتمن
هذا حسين کالاسير المرتهن
بين اناس لا سقوا صوب المزن
در جنگي دلاورانه به شهادت رسيد.هنگامي که بر زمين ميافتاد، عمويش اباعبدالله «ع» خود را به بالين او رساند ولي او در حال جان دادن بود.پيکر او را آورد و کنار شهداي اهل بيت قرار داد.
در زيارت ناحيه مقدسه که از زبان امام زمان «ع» است، نام او همراه با سلام حضرت مهدي بر او بيان شده و اشاره به کيفيت رفتن سيد الشهدا «ع» بهبالين او و نفرين قاتلان قاسم شده است: «السلام علي القاسم بن الحسن بن علي، المضروب هامته المسلوب لامته، حين نادي الحسين عمه فجلي عليه عمه کالصقر و هو يفحص برجليه التراب، و الحسين يقول: بعدا لقوم قتلوک و من خصمهم يوم القيامة جدک و ابوک، ثم قال:
عز و الله علي عمک ان تدعوه فلا يجيبک، او ان يجيبک و انت قتيل جديل فلا ينفعک، هذا و الله يوم کثر واتره و قل ناصره.» برادر ديگر حضرت قاسم، به نام ابو بکر بن حسن نيز که هر دو از يک مادر بودند، در کربلا به شهادت رسيد.
مقتل الحسين، مقرم، ص ٣٣١. بحار الانوار، ج ٤٥، ص ٣٤. همان، ص ٦٧.
_________________________
اَللّٰهُمَ عَجِّل لِوَليِّكَ الْفَرَج...
۹۸۶
۰۸ آبان ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.