حافظ...

حافظ...
هر شب دلدارى ام مى دهد...
و با هزار و يك بيت عاشقانه...
مى خواهد قانع ام كند كه...
تو باز خواهى گشت...
امّا من...
زير سيگارىِ پر از ته سيگارم را باور مى كنم...
كه هر شب بعد از هر فال حافظ...
نبودنت را به من طعنه مى زند...