ملڪه می شوم در سرزمینی به وسعت آغوشت وقتی تاج سرخ بوسه هایت را بر لبانم می گذارے و حریر نفسهایت را تن پوش ِعریانی ِلحظه هایم می ڪنی ...
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.