دوست داشتن وظیفه است؟ هرگز. کدام کار الزامی در جهان ربطی

دوست داشتن وظیفه است؟ هرگز. کدام کار الزامی در جهان ربطی به عشق دارد؟ کدام ازدواج اجباری در این جهان سرنوشتی نیک داشته است؟ صبر و عشق هیچ حرف مشترکی ندارند پس تحمل کردن به معنای دوست داشتن نیست، هر کاری با اکراه باطل است چه رسد به نکاح.
.
دوست داشتن لطف است؟ یعنی قرار است کسی را بیش از آنچه شایسته است دوست داشته باشیم؟ قرار است ایموجی بفرستیم که جای دو چشم هم قلب است اما در دلمان هم ذره‌ای دوستش نداشته باشیم؟ قرار است به خودمان، به دیگری بابت دوست داشتن دروغ بگوییم و بعد اسم همه این‌ها را بگذاریم دوست داشتن؟ بعد چه تضمینی داریم که خداوندگاری کنیم و یک روز باب لطف را نبندیم یا منت همه دوست داشتن‌ها را مثل یک "پتک" نکوبیم توی سر طرف مقابلمان؟
.
دوست داشتن نه لطف است، نه وظیفه. لازم هم نیست که از یک دست بگیری و از دست دیگر بدهی. دوست داشتن باید یک کار روزمره باشد. باید جوری باشد که آدم فکر کند نمی‌تواند بدون عاشقی کردن، زندگی کند. نمی‌تواند بدون عشق بخوابد یا طلوع آفتاب صبح را ببیند. کسی هست که فکر کند که نفس کشیدن وظیفه یا لطف است؟ کسی هست که بگوید غدا می‌خورم اگر فلانی هم غدا بخورد؟ می‌بینید. بی معنا است. مسخره است. هیچ کس نیست که دوست داشته باشد و منت دوست داشتن را سر کسی دیگر بگذارد. عشق یک چیزی است مثل همان نفس کشیدن، مثل غدا خوردن. عشق، کسب و کار ماست.


پ.ن:می‌دانم نمی‌دانی چقدر دوستت دارم و چقدر این دوست داشتن همه‌چیزم را در دست گرفته است .
می‌دانم نمی‌دانی چقدر بی‌آنکه بدانی می‌توانم دوستت داشته باشم بی‌آنکه نگاهت کنم صدایت کنم بی‌آنکه حتی زنده باشم .
می‌دانم نمی‌دانی تابه‌حال چقدر دوست داشتنت مرا به کشتن داده است.
#از_من_به_همسرم