جهان است و طبق گزارش بانک جهانی با سرانه درآمد ناخالص ملی
جهان است و طبق گزارش بانک جهانی با سرانه درآمد ناخالص ملی ۳۵۴۰ دلا ر بیست و چهارمین قدرت اقتصادی جهان (در سال ۲۰۱۰) است. ایران از نظر جاذبه های توریستی رتبه ۲۲ و از نظر تنوع زیستی و اقلیمی رتبه ۵ را در دنیا دارد و در تولید ۱۴ محصول کشاورزی نیز رتبه اول را دارد و اگر درست سیاستگذاری شود و مدیریت آن علمی باشد می تواند به یک کشور توسعه یافته و تاثیرگذار در جهان تبدیل شود.
ایران از نظر نیروی انسانی ماهر و تحصیلکرده نیز قابل قیاس با کشورهای پیشرفته دنیاست. علی رغم این که ایران یک کشور بالقوه توانمندی است ولی به دلیل برخی سیاستگذاری های ناکارآمد و مدیریت ضعیف از شرایط اقتصادی و اجتماعی ضعیفی برخوردار است. فقر، بیکاری، اعتیاد، نابرابری، تصادفات رانندگی، کم سوادی، طلا ق و جرایم قضایی، زندگی مردم را بی کیفیت کرده است و مردم از ناراحتی های روحی و روانی رنج می برند به طوری که طبق گزارش انجمن رواشناسی حدود ۲۱ درصد مردم ایران به بیماری های روانی مبتلا هستند. فقر و بیکاری به عنوان مادر مشکلا ت مردم بوده و سایر آسیب های اجتماعی نیز اغلب از عوارض فقر اقتصادی به شمار می آیند. به طور کلی مهمترین عوارض و تاثیرات منفی فقر و بیکاری بر زندگی مردم عباتند از:
۱) فقر باعث شیوع بیماری های روانی نظیر افسردگی می شود. در حال حاضربه دلیل بالا بودن هزینه های درمان بیماران روانی و کم ارزش شدن تعهدات بیمه ها اضطراب، فشارهای عصبی و عدم تحمل زندگی باعث خودکشی، خودسوزی و وقوع جرائم جنون آمیز می شود.
۲) در اثر فقر و بیکاری مردم ترجیح می دهند تنها شکم های خود را سیر کنند و از آموزش و بهداشت محروم می گردند. در حال حاضر بیش از ۳ میلیون کودک محروم از تحصیل داریم که به دلیل مشکلا ت ناشی از فقر از تحصیل بازمانده اند. کودکان کار نیز که به حدود ۱/۵ میلیون نفر می رسند از عواقب فقر هستند. سو» تغذیه و گسترش بیماری های عفونی ناشی از عدم رعایت بهداشت از عوارض دیگر فقر است.
۳) فقر تبعات سیاسی و امنیتی نیز دارد. در استانهای مرزی برخی افراد از فقر و بیکاری مردم سو»استفاده کرده و آنان را به تجزیه طلبی تشویق می کنند و باعث بروز نارضایتی می شوند.
از طرف دیگر مردم فقیر نیز برای گریز از فقر به دامن تجربه طلبان و قاچاقچیان می افتند.
۴) یکی از عوارض فقر روسپیگری و تن فروشی است که متعاقبا درشهرهای بزرگ رواج دارد.
۵) فقر بر اعتقادات دینی مردم نیز اثر منفی می گذارد. مردم فقیر با مشاهده اختلا ف طبقاتی در جامعه از ارزشهای اصیل دینی نظیر عدالت، آزادی، خیرخواهی و صداقت دور می شوند و به خرافات روی میآورند. عوام گرایی ، عوام فریبی و دروغگویی نیز از عوارض فقر است.
۶) فقر باعث گسترش اعتیاد و اختلا فات خانوادگی می شود. مهمترین عامل طلا ق در کشور فقر است.
بالا رفتن سن ازدواج جوانان و کاهش آمار ازدواج از عوارض دیگر فقر است. فقر ناامنی، سرقت و جرایم سازمان یافته را بیشتر می کند و باعث عقب ماندگی کشور می شود.
۷) نابودی محیط زیست به ویژه مراتع و جنگلها در جوامع فقیر و توسعه نیافته شایع است.
حال در این مجال کوتاه راهکارهای کاهش فقر در ایران مورد بررسی قرار می گیرد که به اهم آن اشاره می شود:
۱) افزایش تولید ملی: تولید ملی ایران با توجه به نسبت جمعیت بسیار پایین است. تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۸۸ حدود ۳۸۰ میلیارد دلا ر بود که در مقایسه با جمعیت، بسیار پایین است و ایران را به یک کشور وارد کننده و مصرف کننده کالا های خارجی تبدیل کرده است; در نتیجه اشتغال از بین رفته است. تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال ۲۰۰۹ حدود ۱۴ تریلیون دلا ر، چین ۸/۸، ژاپن ۴/۲ و هندوستان ۳/۶ تریلیون دلا ر بود. افزایش تولید ملی ایران وقتی امکانپذیر است که در کشور قانون ضدفساد و منع سرمایه گذاری نهادهای دولتی تصویب و اجرا شود و اقتصاد از چنگال نهادهای دولتی آزاد گردد. افزایش امنیت و ثبات سیاسی و اجتماعی نیز از عوامل مهم سرمایه گذاری هستند. نخبگان و سرمایه داران وقتی سرمایه گذاری می کنند که خود در امنیت و آسایش (آزادی های اجتماعی) باشند.
۲) انتخاب مدیران دانش پذیر و حامی تولید در راس دستگاه های اجرایی، قانون گذاری و قضایی که با اصلا ح قانون انتخابات و ارتقای شاخص های کیفی آن امکانپذیر است.
۳) جلوگیری از فرار سرمایه ها و نخبگان به خارج از کشور
۴) هدفمند کردن صحیح یارانه ها; یارانه های دولتی بایستی به مراکز آموزشی، تحقیقاتی و کارآفرینی اختصاص یابد. پرداخت مستقیم یارانه های نقدی به مردم هیچگونه کمکی به افزایش تولید و کاهش فقر نمی کند (دولت فقط به اقشار خاصی یارانه نقدی پرداخت کند.)
۵) بهبود شرایط بین المللی ایران باعث رونق گرفتن صنعت توریسم و اعتماد سرمایه گذاران می شود. می توان با فعال کردن صنعت توریسم حدود یک میلیون شغ
ایران از نظر نیروی انسانی ماهر و تحصیلکرده نیز قابل قیاس با کشورهای پیشرفته دنیاست. علی رغم این که ایران یک کشور بالقوه توانمندی است ولی به دلیل برخی سیاستگذاری های ناکارآمد و مدیریت ضعیف از شرایط اقتصادی و اجتماعی ضعیفی برخوردار است. فقر، بیکاری، اعتیاد، نابرابری، تصادفات رانندگی، کم سوادی، طلا ق و جرایم قضایی، زندگی مردم را بی کیفیت کرده است و مردم از ناراحتی های روحی و روانی رنج می برند به طوری که طبق گزارش انجمن رواشناسی حدود ۲۱ درصد مردم ایران به بیماری های روانی مبتلا هستند. فقر و بیکاری به عنوان مادر مشکلا ت مردم بوده و سایر آسیب های اجتماعی نیز اغلب از عوارض فقر اقتصادی به شمار می آیند. به طور کلی مهمترین عوارض و تاثیرات منفی فقر و بیکاری بر زندگی مردم عباتند از:
۱) فقر باعث شیوع بیماری های روانی نظیر افسردگی می شود. در حال حاضربه دلیل بالا بودن هزینه های درمان بیماران روانی و کم ارزش شدن تعهدات بیمه ها اضطراب، فشارهای عصبی و عدم تحمل زندگی باعث خودکشی، خودسوزی و وقوع جرائم جنون آمیز می شود.
۲) در اثر فقر و بیکاری مردم ترجیح می دهند تنها شکم های خود را سیر کنند و از آموزش و بهداشت محروم می گردند. در حال حاضر بیش از ۳ میلیون کودک محروم از تحصیل داریم که به دلیل مشکلا ت ناشی از فقر از تحصیل بازمانده اند. کودکان کار نیز که به حدود ۱/۵ میلیون نفر می رسند از عواقب فقر هستند. سو» تغذیه و گسترش بیماری های عفونی ناشی از عدم رعایت بهداشت از عوارض دیگر فقر است.
۳) فقر تبعات سیاسی و امنیتی نیز دارد. در استانهای مرزی برخی افراد از فقر و بیکاری مردم سو»استفاده کرده و آنان را به تجزیه طلبی تشویق می کنند و باعث بروز نارضایتی می شوند.
از طرف دیگر مردم فقیر نیز برای گریز از فقر به دامن تجربه طلبان و قاچاقچیان می افتند.
۴) یکی از عوارض فقر روسپیگری و تن فروشی است که متعاقبا درشهرهای بزرگ رواج دارد.
۵) فقر بر اعتقادات دینی مردم نیز اثر منفی می گذارد. مردم فقیر با مشاهده اختلا ف طبقاتی در جامعه از ارزشهای اصیل دینی نظیر عدالت، آزادی، خیرخواهی و صداقت دور می شوند و به خرافات روی میآورند. عوام گرایی ، عوام فریبی و دروغگویی نیز از عوارض فقر است.
۶) فقر باعث گسترش اعتیاد و اختلا فات خانوادگی می شود. مهمترین عامل طلا ق در کشور فقر است.
بالا رفتن سن ازدواج جوانان و کاهش آمار ازدواج از عوارض دیگر فقر است. فقر ناامنی، سرقت و جرایم سازمان یافته را بیشتر می کند و باعث عقب ماندگی کشور می شود.
۷) نابودی محیط زیست به ویژه مراتع و جنگلها در جوامع فقیر و توسعه نیافته شایع است.
حال در این مجال کوتاه راهکارهای کاهش فقر در ایران مورد بررسی قرار می گیرد که به اهم آن اشاره می شود:
۱) افزایش تولید ملی: تولید ملی ایران با توجه به نسبت جمعیت بسیار پایین است. تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۸۸ حدود ۳۸۰ میلیارد دلا ر بود که در مقایسه با جمعیت، بسیار پایین است و ایران را به یک کشور وارد کننده و مصرف کننده کالا های خارجی تبدیل کرده است; در نتیجه اشتغال از بین رفته است. تولید ناخالص داخلی آمریکا در سال ۲۰۰۹ حدود ۱۴ تریلیون دلا ر، چین ۸/۸، ژاپن ۴/۲ و هندوستان ۳/۶ تریلیون دلا ر بود. افزایش تولید ملی ایران وقتی امکانپذیر است که در کشور قانون ضدفساد و منع سرمایه گذاری نهادهای دولتی تصویب و اجرا شود و اقتصاد از چنگال نهادهای دولتی آزاد گردد. افزایش امنیت و ثبات سیاسی و اجتماعی نیز از عوامل مهم سرمایه گذاری هستند. نخبگان و سرمایه داران وقتی سرمایه گذاری می کنند که خود در امنیت و آسایش (آزادی های اجتماعی) باشند.
۲) انتخاب مدیران دانش پذیر و حامی تولید در راس دستگاه های اجرایی، قانون گذاری و قضایی که با اصلا ح قانون انتخابات و ارتقای شاخص های کیفی آن امکانپذیر است.
۳) جلوگیری از فرار سرمایه ها و نخبگان به خارج از کشور
۴) هدفمند کردن صحیح یارانه ها; یارانه های دولتی بایستی به مراکز آموزشی، تحقیقاتی و کارآفرینی اختصاص یابد. پرداخت مستقیم یارانه های نقدی به مردم هیچگونه کمکی به افزایش تولید و کاهش فقر نمی کند (دولت فقط به اقشار خاصی یارانه نقدی پرداخت کند.)
۵) بهبود شرایط بین المللی ایران باعث رونق گرفتن صنعت توریسم و اعتماد سرمایه گذاران می شود. می توان با فعال کردن صنعت توریسم حدود یک میلیون شغ
۱۵.۱k
۱۱ آذر ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.