استارت جت2

توالی شروع تقریباً مشابه موتور جت است:
شافت ژنراتور گاز را با استارت لنگ بزنید
با سرعت چرخش خاص (معمولاً 10-15٪) سوخت اضافه کنید
پارامترهای موتور را کنترل کنید
به ژنراتور بروید
معمولاً توربین قدرت آزاد خیلی زود پس از افزودن سوخت شروع به چرخاندن ملخ می کند ، به هر حال بعضی از موتورها مجهز به ترمز پروانه هستند که از چرخش قسمت توربین برق آزاد جلوگیری می کند. این فقط برای به دست آوردن نیروی الکتریکی یا هیدرولیکی ، بعضاً پنوماتیک - نوعی APU - کار می کند
بسیاری از آنها ، اگر نگوییم بیشتر توربوپروپ ها دارای نازل هایی برای ایجاد مقداری رانش جت هستند. این به دلیل بهره وری پروپ است که 100٪ نیست. به عنوان اولین تقریب ، بهترین (طراحی) نسبت نیروی محرکه در مقابل جت رانش همان بازده prop در کروز است ، به طور معمول در حدود 85/15. برای هلیکوپترها این داستان دیگری است ، بنابراین در توربوشه ها آنها به طور معمول تمام فشار را برای چرخش شافت مصرف می کنند ، حتی گاهی اوقات بیش از حد گاز را گسترش می دهند. این نیاز به نازل انبساط بزرگتری دارد که می توانید آن را در بسیاری از هلی کوپترها مشاهده کنید. -
برای راه اندازی هواپیما:
موتور اصلی از جعبه دنده خارج شده است
JFS به گیربکس چسبیده است
فشار هیدرولیک از یک باتری به یک پمپ منتقل می شود و باعث می شود که آن به عنوان یک موتور هیدرولیکی کار کند ، که گیربکس را می چرخاند
جعبه دنده چرخشی JFS را تا حدی می چرخاند که به سرعت شروع برسد
سوخت به JFS خورانده می شود ، جرقه زنی آتش می گیرد و شروع می شود
JFS با سرعتی بالا ، حدود 200 اسب بخار قدرت تولید می کند
وقتی JFS کاملاً شیب دارد ، کلاچ شافت موتور درگیر می شود
شافت چرخش موتور اصلی را می چرخاند تا زمانی که به سرعت شروع برسد
هنگامی که موتور اصلی به سرعت خاصی رسید ، JFS از جعبه دنده جدا شده و خاموش می شود
موتور در حال چرخش ژنراتورها و هیدرولیک را به صورت آنلاین وارد می کند ، فشار بار در باتری ها را برای بار دیگر که لازم است شروع شود دوباره شارژ می کند