برایِ آنان كه بايد؛

برایِ آنان كه بايد؛
شبيه جايی باشید تا در شما آرام بگيرند،
به چيزی فكر نكنند، نفس تازه كنند،
جایِ دنجِ يار باشيد و رفيقِ خوب...
شبيه بالكنی باشيد كه تنها نقطه ای از خانه است كه ميشود در آن نشست و ماه را ديد.
شبيه آن نيمكتی باشيد كه در انتهای پارک زير درخت شاهتوت سايه ای بزرگ دارد و سنگفرش هایِ پارک به آنجا راهی ندارند.
شبيه يک خانه قديمی باشيد،
كه نمایِ آجريش را پيچکِ سبزی پوشانده و در انتهای يک بن بست در سكوتی عجيب است، انگار نه انگار كه در شهر است.
خلاصه برای بعضی ها “گوشه یِ دنجشان” باشید.
یک رفیقِ امن همین!