🌳میدان نقش جهان اصفهان و معماری خیره کننده آن
میدان نقش جهان معروف با نام تاریخی میدان شاه و پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نام رسمی میدان امام، میدان مرکزی شهر اصفهان است که در قلب مجموعه تاریخی نقش جهان قرار دارد.
میدان نقش جهان و معماری خیره کننده آن
میدان نقش جهان، میدان مرکزی شهر اصفهان است که در مجموعه تاریخی نقش جهان قرار دارد.
میدان نقش جهان
اصفهان یکی از شهرهای تاریخی ایران است که هر ساله در ایام تعطیلات نوروز و تابستان پذیرای مسافران و گردشگران از سراسر ایران می‌باشد. هیچ مسافری را نمی‌توان یافت که به شهر زیبای اصفهان سفر کرده باشد و از میدان نقش جهان بازدید نکرده و از این شاهکار دوران صفویه فیض نبرده باشد. نام‌های دیگر این میدان، میدان شاه و میدان امام می‌باشند. این میدان که از بزرگترین و زیباترین میادین جهان به شمار میرود، مستطیل شکل و دارای ابعاد 507 متر در 158 متر می‌باشد.
نقش جهان آمیزه‌ای از هنر، صنعت، مذهب و اقتصاد است. قرار گرفتن دو مسجد امام (مسجد شاه) و مسجد شیخ لطف الله در کنار کاخ عالی‌قاپو، از سویی حدود دویست حجره دو طبقه در پیرامون میدان و سردر بازار بزرگ قیصریه گویای این مطلب است. چهار طرف میدان، چهار بازار قرار گرفته که به وسیله مغازه‌های داخل میدان، به میدان مربوط می‌شوند. این بازارها در روزگار صفویه هر یک به شغلی اختصاص داشت. این مکان یکی از بزرگترین مراکز ساخت و عرضة صنایع دستی در ایران است که تنوّع محصولات و حجم گسترده عرضه و تقاضا در آن بی‌نظیر است.
میدان نقش جهان در زمان حکومت شاه عباس اول و به فرمان وی در محل باغی به نام نقش جهان که گفته می شود مربوط به دوره حکومت سلاجقه در اصفهان بوده، بنا می گردد. در چهار طرف میدان، چهار عنصر معماری نفیس و ارزشمند شامل مسجد تاریخی امام در جنوب میدان، مسجد شیخ لطف الله در شرق، کاخ عالی قاپو در غرب و سر در قیصریه در شمال به دستور شاه پی ریزی و ساخته شده که هر یک در نوع خود شاهکاری بی بدیل می باشند.
این میدان در طول حیات خود کاربری های متنوعی را بر عهده داشته است که از جمله می توان به عملکرد سیاسی به لحاظ استقرار کاخ سلطنتی (مراسم تشریفاتی، رژه های نظامی، مراسم تعزیر محکومین و...) عملکرد مذهبی به لحاظ استقرار دو مسجد (اجرای مراسم و آیین های مذهبی، بر پایی نماز جماعت در مواقعی که جمعیت نماز گزار بیش از گنجایش مسجد امام بود) عملکرد تجاری به لحاظ وجود دکان ها و قرار گیری در بطن بازار (استقرار چادر های دستفروشان، ازدحام مردم برای خرید و ...) عملکرد تفریحی (آتش بازی، چوگان بازی، قاپون اندازی، شاطر دوانی، جشنها و اعیاد ملی، بازیگری، خیمه شب بازی، نقالی و بند بازی).
میدان نقش جهان، میدانی مستطیل شکل درازای ۵۶۰متر و پهنای ۱۶۰ متر (طول ۴۴۰ قدم و عرض ۱۶۰ قدم) در مرکز شهر اصفهان است.
بناهای تاریخی موجود در میدان نقش جهان شامل عالی‌قاپو، مسجد شاه (اصفهان)، مسجد شیخ لطف‌الله و سردر قیصریه است. علاوه بر این بناها دویست حجره دو طبقه پیرامون میدان واقع شده‌است که عموماً جایگاه عرضهٔ صنایع دستی اصفهان می‌باشند.
میدان نقش جهان در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و در اردیبهشت ۱۳۵۸ جزء نخستین آثار ایرانی بود که به‌عنوان میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت جهانی رسید.
میدان نقش جهان در ابعادی کوچکتر، در دوره تیموریان ساخته شد. در زمان شاه عباس اول این میدان توسعه یافت و فرم و شکل امروزین خود را یافت. برخی از مهمترین ابنیه پیرامونی این میدان، در همین دوره ساخته شد. پس از انتقال پایتخت ایران از اصفهان به شیراز، میدان نقش جهان اهمیت خود را به تدریج از دست داد. در دوره قاجار، این میدان و ابنیه پیرامونی آن رو به تخریب نهاد. با آغاز دوره پهلوی اول تمامی ابنیه اطراف میدان بطور کامل بازسازی شدند. کار مرمت و بازسازی این ابنیه تا امروز بطور مداوم ادامه دارد.
میدان نقش جهان در زمان صفویان در جایی بنا شده است که پیش از آن باغ بزرگی بنام باغ نقش جهان در آن مکان بوده است. درازای میدان نقش جهان بیش از ۵۰۰ متر، پهنای آن ۱۶۵ متر و مساحت آن نزدیک به ۸۵ هزار مترمربع است. در زمان شاه عباس اول و جانشینان وی این میدان محل بازی چوگان، رژه قشون و برگزاری آئین ها و جشن ها و نمایش های گوناگون بوده است.
دو دروازه سنگی چوگان که هنوز در شمال و جنوب این میدان بر جای مانده، یادگار آن دوران است.
میدان نقش جهان و معماری خیره کننده آن
میدان نقش جهان، میدان مرکزی شهر اصفهان است که در مجموعه تاریخی نقش جهان قرار دارد.
میدان نقش جهان
اصفهان یکی از شهرهای تاریخی ایران است که هر ساله در ایام تعطیلات نوروز و تابستان پذیرای مسافران و گردشگران از سراسر ایران می‌باشد. هیچ مسافری را نمی‌توان یافت که به شهر زیبای اصفهان سفر کرده باشد و از میدان نقش جهان بازدید نکرده و از این شاهکار دوران صفویه فیض نبرده باشد. نام‌های دیگر این میدان، میدان شاه و میدان امام می‌باشند. این میدان که از بزرگترین و زیباترین میادین جهان به شمار میرود، مستطیل شکل و دارای ابعاد 507 متر در 158 متر می‌باشد.
نقش جهان آمیزه‌ای از هنر، صنعت، مذهب و اقتصاد است. قرار گرفتن دو مسجد امام (مسجد شاه) و مسجد شیخ لطف الله در کنار کاخ عالی‌قاپو، از سویی حدود دویست حجره دو طبقه در پیرامون میدان و سردر بازار بزرگ قیصریه گویای این مطلب است. چهار طرف میدان، چهار بازار قرار گرفته که به وسیله مغازه‌های داخل میدان، به میدان مربوط می‌شوند. این بازارها در روزگار صفویه هر یک به شغلی اختصاص داشت. این مکان یکی از بزرگترین مراکز ساخت و عرضة صنایع دستی در ایران است که تنوّع محصولات و حجم گسترده عرضه و تقاضا در آن بی‌نظیر است.
میدان نقش جهان در زمان حکومت شاه عباس اول و به فرمان وی در محل باغی به نام نقش جهان که گفته می شود مربوط به دوره حکومت سلاجقه در اصفهان بوده، بنا می گردد. در چهار طرف میدان، چهار عنصر معماری نفیس و ارزشمند شامل مسجد تاریخی امام در جنوب میدان، مسجد شیخ لطف الله در شرق، کاخ عالی قاپو در غرب و سر در قیصریه در شمال به دستور شاه پی ریزی و ساخته شده که هر یک در نوع خود شاهکاری بی بدیل می باشند.
این میدان در طول حیات خود کاربری های متنوعی را بر عهده داشته است که از جمله می توان به عملکرد سیاسی به لحاظ استقرار کاخ سلطنتی (مراسم تشریفاتی، رژه های نظامی، مراسم تعزیر محکومین و...) عملکرد مذهبی به لحاظ استقرار دو مسجد (اجرای مراسم و آیین های مذهبی، بر پایی نماز جماعت در مواقعی که جمعیت نماز گزار بیش از گنجایش مسجد امام بود) عملکرد تجاری به لحاظ وجود دکان ها و قرار گیری در بطن بازار (استقرار چادر های دستفروشان، ازدحام مردم برای خرید و ...) عملکرد تفریحی (آتش بازی، چوگان بازی، قاپون اندازی، شاطر دوانی، جشنها و اعیاد ملی، بازیگری، خیمه شب بازی، نقالی و بند بازی).
میدان نقش جهان، میدانی مستطیل شکل درازای ۵۶۰متر و پهنای ۱۶۰ متر (طول ۴۴۰ قدم و عرض ۱۶۰ قدم) در مرکز شهر اصفهان است.
بناهای تاریخی موجود در میدان نقش جهان شامل عالی‌قاپو، مسجد شاه (اصفهان)، مسجد شیخ لطف‌الله و سردر قیصریه است. علاوه بر این بناها دویست حجره دو طبقه پیرامون میدان واقع شده‌است که عموماً جایگاه عرضهٔ صنایع دستی اصفهان می‌باشند.
میدان نقش جهان در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و در اردیبهشت ۱۳۵۸ جزء نخستین آثار ایرانی بود که به‌عنوان میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت جهانی رسید.
میدان نقش جهان در ابعادی کوچکتر، در دوره تیموریان ساخته شد. در زمان شاه عباس اول این میدان توسعه یافت و فرم و شکل امروزین خود را یافت. برخی از مهمترین ابنیه پیرامونی این میدان، در همین دوره ساخته شد. پس از انتقال پایتخت ایران از اصفهان به شیراز، میدان نقش جهان اهمیت خود را به تدریج از دست داد. در دوره قاجار، این میدان و ابنیه پیرامونی آن رو به تخریب نهاد. با آغاز دوره پهلوی اول تمامی ابنیه اطراف میدان بطور کامل بازسازی شدند. کار مرمت و بازسازی این ابنیه تا امروز بطور مداوم ادامه دارد.
میدان نقش جهان در زمان صفویان در جایی بنا شده است که پیش از آن باغ بزرگی بنام باغ نقش جهان در آن مکان بوده است. درازای میدان نقش جهان بیش از ۵۰۰ متر، پهنای آن ۱۶۵ متر و مساحت آن نزدیک به ۸۵ هزار مترمربع است. در زمان شاه عباس اول و جانشینان وی این میدان محل بازی چوگان، رژه قشون و برگزاری آئین ها و جشن ها و نمایش های گوناگون بوده است.
دو دروازه سنگی چوگان که هنوز در شمال و جنوب این میدان بر جای مانده، یادگار آن دوران است.
۵.۹k
۱۸ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.