کاش می تونِستَم اونجا که شَجریان میگه:

کاش می‌تونِستَم اونجا که شَجریان میگه:
«دَر گِل بِمانده پایِ دِل»
دَستتُ بِگیرَم و تو رو از لابه لایِ غَم‌هات، بیرون بِکِشَم.
کاش می‌تونِستَم بینِ مُشکلات‌ها، قَلبَم رو تویِ شیشه بِذارَم و بِگَم مُهِم نیست اگه قَلبِت بِشکَنه، چون تو قَلبِ مَنو داری.
کاش قَبل از اینکه آخرین دوسِت دارَم رو بِگَم،
بَلَد شُده بودَم با سَنتور الهه‌یِ ناز رو بِزَنَم و بِهِت بِگَم
« با دِلِ مَن نَساختی هَم نَساختی قُربونِت بِرَم، فَقَط بِخَند!»
کاش حَداقل بَعد از این هَمه نَبودَن و دوری، غَمِ چِشمام رو بوسیـده بودی و مونده بودی، ....
اینطوری هَمه چی اِنقَدر سَخت نَبود🗞🖤(:








[وَلےخودِمونیم, :)
چِقَدرگِریه‌بودوچِقَدرشونه‌نَبودحاجی...
ناراحَتی هایی که،گِریه نَشُد
سَر دَرد شُد ....🌙🖤✨🌱]





#آناهیتا 🖤