(فرضیه) اراده واقعی بوسانکوئه

(فرضیه) اراده واقعی بوسانکوئه

واضع این فرضیه برنارد بوسانکوئه فیلسوف هگلی اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 شاگرد تومای هیل گرین است که از فلسفه روسو مقدمه چینی آن را آغاز کرده.

اعمال زور حقوقی یا اجتماعی اخلاقا صحیح و مشروع و سزاوار می باشد زیرا جامعه نماینده افراد بوده و معرف اون چه هست که فرد می طلبه به شرط اون که عقل فرد رشد کرده فردی هوشمند و اخلاقی شده باشد.

برنارد بدین طریق اراده واقعی فرد را اراده جامعه یعنی اراده دولت می داند که بنا به مصلحت فرد،با زور و قدرت به موقع عمل گذاشته می شود نه اراده خود فرد،به طوری که طبق نتیجه عقیده وی ممکن است وجدان خود فرد غالبا از این اراده واقعی آگاه نباشد.

بوسانکوئه این عقیده رو از هگل گرفته است.
طبق عقیده بوسانکوئه دولت معرف ایوالیزاسیون آن نوع از اعمال و افعال اخلاقی و عقلی است که هیچ مجمع یا موسسه دیگری در جامعه نمی تواند معرف آن باشد به جز دولت،در حالی که قضاوت فرد براساس طبع متغیر و دمدمی آدمی و مزاح مبتذل انسانی می باشد.

بدین طریق فرضیه وی با نفاق و شقاق و اختلاف جدا مخالف بوده و جوهر اخلاق را عبارت می داند از تسلیم و توافق با نظر دولت.

#اراده_واقعی #فرضیه
#واژگان_سیاسی #سیاست #ادبیات_سیاسی