آخـ‍ـیــ. . .

آخـ‍ـیــ.‌.‌‌‌‌‌.
اینارو...
مثل منو آبجیمو روزای کِدِرِمون...

حالا اون ازم جداست ونیست موهامو ببافه..
دستام اینکارو واسم انجام میدن..
و آینه ساکت تماشامون میکنه...
گاهی ام این جنگل با درختای سِکویاش
درهم میرنو دستامم جرات بافتن ندارن..