تــازگــیــ ها هرگــاه از دیــگــران مــے رنــجــمــ،

تــازگــیــ‌ها هرگــاه از دیــگــران مــے رنــجــمــ،
یــا حــتــے نــگــرانــمــ، ڪــه چــه قــضــاوت هایــے پــشــتــِ پــرده ے تــظــاهرشــان ، بــرایــم مــے ڪــنــنــد

چــشــمــانــم را مــے بــنــدمــ.. و ایــن قــســمــت از جــمــلــه ے مــعــروف "دیــل ڪــارنــگــیــ" را در ذهنــم مــرور مــے ڪــنــم
"دیــگــران بــه انــدازه ے ســردردشــان حــتــیــ، بــه مــردنــِ مــن و تــو اهمــیــت نــمــے دهنــد..."
و همــیــن بــرایــِ بــیــخــیــال شــدنــم ڪــافــیــســتــ..
و مــن نــگــرانــِ قــضــاوتــهایــِ مــردمــے ڪــه بــه انــدازه ے ســردردشــان هم بــرایــشــان مــهم نــیــســتــم ، نــخــواهم بــود...

رازِ آرامــش همــیــن اســتــ!
❣