شاید برای یکبار هم که شده باید

شاید برای یکبار هم که شده باید
این حس را تجربه کنی؛ اینکه برای کسی که
برایت مهم است مهم نباشی.
قطعا اول باور نمی‌کنی.
به دنبال دلایلی میگردی که
اثبات کنی برایش مهمی!
وقتی برای قانع کردن خودت
چیز خاصی پیدا نمی‌کنی
یک تلخی ناجور پس زمینه لحظه‌هایت میشود
و بعد از آن تقلایی بیهوده...
تقلاهای بیهوده هم که به جایی نرسید،
دچار عدم اعتماد به نفس میشوی...
با خودت میگویی من زشتم، من کمم
و فکر می‌کنی لابد پای از ما بهترانی وسط است.
این موقع ها دیگران هر چقدر هم که
به گوشَت بخوانند تو بهترینی و لایق بهترین‌ها؛
تو فقط شنونده کلیشه‌ای ترین جمله دنیایی. میدانی این داستان از یک آدم به آدم دیگر
ادامه دار میشود...
روزی میرسد که می‌بینی انگار
برای هیچکس مهم نیستی. می‌شکنی.
و شاید لازم باشد که چندباره بشکنی.
آنقدر بشکنی تا بالاخره روزی از تکه‌های شکسته‌ات
هویتی شکل بگیرد با این باور که
اینطور نبوده که برای آدم‌های متعدد مهم نباشی؛
خودت بودی که برای خودت مهم نبودی
دوست داشتنِ خود را فدای
دوست داشتن دیگری کردی...
تو که اینقدر در حق خودت کم لطف بوده‌ای
پس چه توقعی از بقیه می‌توانی داشته باشی؟!
آدم‌ها همانقدری به ما اهمیت میدهند
که ما به خودمان.
«موفق ترین» کسی‌ست که هر روز خود را می‌ستاید؛
این را همیشه یادت باشد.

#پریسا_زابلی_پور

🎧| kafehdeklameh