من يه ساحلِ آرومم كه از جذر و مد پرم ..

من يه ساحلِ آرومم كه از جذر و مد پرم ..
نمي خوام بذارم برم دوباره مرزو رد كنم..
مي خوام بمونم ، اما كجا پيشِ كي ؟ وقتي تحريما مي بنده واسه اهدافِ من شيشَكي !
وقتي پاهام به زور ، وادار شد نرم.. آرزو و برنامه ها مثِ آوار رو سرم..
يه جا مي خوام تا چن كيلومتريش.. كسي رد نشه.. باهام بد نشه ، جلو پاهام سد نشه..
يه جا كه واسه ي شكستم كسي سعي نكنه.. يه جا كه تلفنمم حتي زنگ نخوره..
نه كه برم سفر يه جا رو مي خوام كه نه شمال باشه نه جنوب نه روز باشه نه غروب..
كه دغدغه شون نباشه فيس بوك و فيلترِ لعنتي.. دغدغم نباشه آمپرِ بنزينِ هزاری..
كه با خودم خلوت كنم ببينم چند چندم.. شده نزديكِ 24 سالم ، كجاي قصه بندم..