🌷شرح دعای روز هفتم رمضان در بيان آيت الله مجتهدی...🌷
در دعای روز هفتم ماه مبارك رمضان می‌خوانيم: «اَللّهُمَّ اَعِنّی فيهِ عَلی صِيامِهِ وَقِيامِهِ، وَجَنِّبْنی فيهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ ،وَارْزُقْنی فيهِ ذِكْرَكَ بدَوامِهِ، بِتَوْفيقِكَ يا‌هادِی الْمُضِلّينَ؛
خدايا ياريم كن در اين ماه بر روزه و شب زنده داری‌اش و دورم بدار در آن از لغزش‌ها و گناهانش و روزی‌ام كن در آن ذكر خود را به‌طور مدوام و يك‌سره به توفيق خود، ای راهنمای گمراهان».
«اَللّهُمَّ اَعِنّی فيهِ عَلی صِيامِهِ وَقِيامِهِ»: خدايا كمك كن در اين ماه روزه بگيريم و شب زنده‌داری كنيم. اگر خدا كمك كند، گرسنگی را نمی‌فهميم. عبادت شب و سحر، دعاهای ابوحمزه ثمالی و افتتاح را انجام می‌دهيم. گاهی افرادی غصه می‌خورند كه ماه رمضان چگونه روزه بگيريم؟ خوب دعا كنيد و خدا كمكتان می‌كند.
«وَجَنِّبْنی فيهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ؛ خدايا ماه رمضان ما را از لغزش و گناه حفظ كن». بدبختی است كه آدم در ايام سال گناه كند و ماه رمضان هم به گناه ادامه دهد. در ماه رمضان بايد تمام اعضا و جوارحمان روزه باشد. اگر روزه‌ای بگيريم كه چشمان، زبانمان، گوشمان، نامحرم ببيند، دروغ بگويد و غيبت بشنود ، روزه‌مان «عام» می‌شود. اما به ما می‌گويند كه روزه خاص بگيريد، يعنی اعضا و جوارحت هم روزه باشند
درنيت‌هايتان بگوييد: «خدايا؛ من روزه می‌گيرم، اما روزه خاص می‌گيرم» يعنی اعضا و جوارحتان هم روزه باشد. حديث داريم؛ زمانی‌كه روزه می‌گيريد بايد گوش و چشم و پوست بدنتان هم روزه بگيرند. بايد اعضا و جوارحمان هم روزه باشند تا اين روزه در ما اثر بگذارد. البته يك روزه ديگر هم داريم كه روزه خاص الخاص است. در اين روزه، قلبمان در ماه رمضان به غير خدا متوجه نمی‌شود.
«وَارْزُقْنی فيهِ ذِكْرَكَ بدَوامِهِ؛ خدايا روزی كن كه در ماه رمضان ياد تو باشم». ذكر، هم ياد معنا می‌كند و هم معنای ذكر زبانی را می‌دهد. دائما بايد به ياد خدا باشم. وی می‌گويد: حديث است كه اگر حيوانات ذكر نگويند، اسير دام صياد می‌شوند. اين صداهايی كه از حيوانات می‌شنويم، ذكرهايی است كه توسط آنان بيان می‌شود. حتی درخت و بيابان و كوه و دشت هم ذكر می‌گويند. «بِتَوْفيقِكَ يا‌هادِی الْمُضِلّينَ؛ به توفيق خودت ای راهنمای گمراهان». ای خدايی كه گمراهان را راهنمايی می‌كنی، توفيق بده اين دعاهای روز هفتم درباره ما مستجاب شود.
خدايا ياريم كن در اين ماه بر روزه و شب زنده داری‌اش و دورم بدار در آن از لغزش‌ها و گناهانش و روزی‌ام كن در آن ذكر خود را به‌طور مدوام و يك‌سره به توفيق خود، ای راهنمای گمراهان».
«اَللّهُمَّ اَعِنّی فيهِ عَلی صِيامِهِ وَقِيامِهِ»: خدايا كمك كن در اين ماه روزه بگيريم و شب زنده‌داری كنيم. اگر خدا كمك كند، گرسنگی را نمی‌فهميم. عبادت شب و سحر، دعاهای ابوحمزه ثمالی و افتتاح را انجام می‌دهيم. گاهی افرادی غصه می‌خورند كه ماه رمضان چگونه روزه بگيريم؟ خوب دعا كنيد و خدا كمكتان می‌كند.
«وَجَنِّبْنی فيهِ مِنْ هَفَواتِهِ وَ اثامِهِ؛ خدايا ماه رمضان ما را از لغزش و گناه حفظ كن». بدبختی است كه آدم در ايام سال گناه كند و ماه رمضان هم به گناه ادامه دهد. در ماه رمضان بايد تمام اعضا و جوارحمان روزه باشد. اگر روزه‌ای بگيريم كه چشمان، زبانمان، گوشمان، نامحرم ببيند، دروغ بگويد و غيبت بشنود ، روزه‌مان «عام» می‌شود. اما به ما می‌گويند كه روزه خاص بگيريد، يعنی اعضا و جوارحت هم روزه باشند
درنيت‌هايتان بگوييد: «خدايا؛ من روزه می‌گيرم، اما روزه خاص می‌گيرم» يعنی اعضا و جوارحتان هم روزه باشد. حديث داريم؛ زمانی‌كه روزه می‌گيريد بايد گوش و چشم و پوست بدنتان هم روزه بگيرند. بايد اعضا و جوارحمان هم روزه باشند تا اين روزه در ما اثر بگذارد. البته يك روزه ديگر هم داريم كه روزه خاص الخاص است. در اين روزه، قلبمان در ماه رمضان به غير خدا متوجه نمی‌شود.
«وَارْزُقْنی فيهِ ذِكْرَكَ بدَوامِهِ؛ خدايا روزی كن كه در ماه رمضان ياد تو باشم». ذكر، هم ياد معنا می‌كند و هم معنای ذكر زبانی را می‌دهد. دائما بايد به ياد خدا باشم. وی می‌گويد: حديث است كه اگر حيوانات ذكر نگويند، اسير دام صياد می‌شوند. اين صداهايی كه از حيوانات می‌شنويم، ذكرهايی است كه توسط آنان بيان می‌شود. حتی درخت و بيابان و كوه و دشت هم ذكر می‌گويند. «بِتَوْفيقِكَ يا‌هادِی الْمُضِلّينَ؛ به توفيق خودت ای راهنمای گمراهان». ای خدايی كه گمراهان را راهنمايی می‌كنی، توفيق بده اين دعاهای روز هفتم درباره ما مستجاب شود.
۲.۹k
۱۹ فروردین ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.