ساز خاموش من امشب بیقراری می کند

ساز خاموش من امشب بیقراری می کند
در حریم سینه ی من غمگساری می کند

قلب من میداند او دیگر نمی آید ولی ...
باز هم هی روز و شب چشم انتظاری می کند

بغض سنگینی نشسته بر گلوی خسته ام
وا شود ؛ بر چشم من سیلاب جاری می کند

سنگدل حتی برای دیدنش در خواب هم
بر سر این بینوا ؛ منت گذاری می کند!

تا که خوب از چشم های من بیفتد پشت هم...
پیش چشم عاشقم؛ بی بند و باری می کند !

با تمام بی وفاییها ؛ دل خوش باورم
تا که از پا در نیاید ؛ پایداری می کند

خوب می دانم که پاییز دل من رفتنی است
یک نفر روح مرا با خود بهاری می کند..

مریم عرفان