سلام به همگی..این شعرمو به اسم(دوستان مجازیم) تقدیم میکنم

سلام به همگی..این شعرمو به اسم(دوستان مجازیم) تقدیم میکنم به همه دوستای عزیزم که خیلی دوستتون دارم یه چیز کوچیکی فدای همتون...

نه دوست من....اینطور نیست آدمهای دنیای مجازی/

هیچ فرقی با آدمهای اطرافمان ندارند/

درگیر این دنیا و آدمهایش شده ام/

پاگیرشان شده ام.....اسیرت می کنند/

درکشان می کنم....ولی مانند دوستی واقعی ترکشان نمی کنم /

دوست من گاهی به اندازه یک کلیک فاصله داریم/

اینجا همه خوبند....همه مهربانند/

همه از دروغ بدشان می آید...همه برای خودشان فرشته اند/

چه باشم....کجا باشم برایشان مهم نیست/

زن باشم....مرد باشم برایشان مهم نیست/

بزرگ باشم....کوچک باشم برایشان مهم نیست/

دوستی جای اینها را پر می کند/

درست است اسم مجازی است/

ولی آدمهایش واقعی دل میبندند و سخت جدا
می شوند/

نگوید مجازی!!!

ما در اینجا همه چیز را احساس می کنیم/

همانند زندگی واقعی/

دوست مجازی من!!!

می دانی چرا معتاد اینجا شده ام/

به این خاطر من تو را پیدا کرده ام/

بعضی از شماها را با هزاران دوست واقعی عوض
نمی کنم/

آنقدر با تو راحت هستم با خودم نیستم/

من برایت می نویسم و تو می خوانی/

گاهی تو می نویسی و من می خوانم/

دوست مجازی من!!!

درد دلهایم را می شنوی/

درست است می نویسیم/

ولی انگار کنارم هستی و با هم حرف می زنیم/

چه کسی می گوید مجازی است!!!!

پس چرا همه چیز را درک می کنیم/

آدمهای دنیای مجازی گاهی/

هیچ فرقی با آدمهای اطرافمان ندارند/

ای دوست من هیچ فاصله ای دور نیست..........