من از بچگي تا همين امروز تقريبا همه ي شباي زندگيمو تا صب

من از بچگي تا همين امروز تقريبا همه ي شباي زندگيمو تا صب بيدار بودم، اگه همش نه حداقل نصف بيشترشو آره
ولي از وقتي يادمه شبامو زندگي كردم انگار ١٢ شب به بعد تازه زندگي معني پيدا ميكرد برام❤🕯
شبا درس ميخوندم، نقاشي ميكشيدم، كارامو ميكردم، كتاب ميخوندم،
چون هميشه از بچگي فكر ميكردم اگه شبا بخوابم سوخت دادم چند ساعتو و وقتم حروم شده
.
و تهِ ذهنم اين بود كه من يه چيزي بيشتر از اين زندگي ميخوام پس حقيقتا بايد خيلي ميدوييدم!
ميرسه اون روز كه مشكلام دونه دونه جلوم خم ميشن!.
.
اين من مجموعه اي از سختياييه كه كشيدم، صبري كه داشتم، اشكي كه ريختم، دستايي كه لرزيدن، حسايي كه منو ساختن، چشمايي كه خوب نخوابيدن، اشتباه هاي درست و غلطي كه كردم و بديا و خوبيامه
.
هنوزم شبا کم میخوابم و هنوزم شبامو زندگی میکنم و هنوزم شبامو بیشتر از روزام دوست دارم!
و الان که فکر میکنم میگم:
اون شبا به این روزا می ارزید
🥂•