طنز بی قانون(ضمیمه طنز روزنامه قانون)

طنز بی قانون(ضمیمه طنز روزنامه قانون)
علی هدیه لو

خیزید و خــر آرید که هنگام فرار است
اهـواز پر از خاک و خس و گرد و غبار است

آنقدر غبار است که آمار وخامت
خارج شده از حیطه ی آمار و شمار است

در هر نفسی چون که فرورفت ؛ گل و لای
وز هر نفسی آنکه برآرند ؛ دمار است

هم صبح چو سیمای فلق سرخ و مشوش
هم روز چونان نیمه ی شب تیره و تار است

بسیار عجیب است که این ابر سیه روی
با اینهمه تمهید و کنش ، باز «نبار» است

از بخت بد مردم این خطه ؛ به نوبت
جنگ و غم و درد و خس و خاشاک ، قطار است

از جانب بغداد گهی بمب و گلوله
گاهی مرض و خاک به این سوی ، نثار است

یک عده چنانند که انگار نه انگار
کاین خطه ی خونین ز همین دار و دیار است

ای دولت تدبیر ؛ نشستی به چه امید؟
گر منتظر معجزه ای ؛ کار تو زار است

با اینکه بدیهی ست که این وضع مزخرف
از تحفه ی آن دولت پرمهر «بهار» است

تعجیل بفرما حسن آقا ؛ که به سختی
این خطه ی دلسوخته در زیر فشار است

یک هفته سفر کن که ز نزدیک ببینی اوضاع ؛ چگونه ست و غبار از چه قرار است

آلوده ترین شهر جهان شد ( چه رکوردی!) این شهر به اورژانس ترین حال دچار است

تا درد به تهران نرسد ؛ نیست امیدی
تهران برسد «گـَـرد» ؛ همین چاره کار است