'
'
من کسی بودم که,زود می خندیدم
زود دل می بستم,دیر می رنجیدم
من کسی بودم که,زود می بخشیدم
این جهانو انگار,ساده تر می دیدم
زندگی تو رگ هام,مثل خون جاری بود
قلب من بیزار از,حس بیزاری بود
بی خبر از حال قلب غمگین بودم
راه همواری رو بی تو می پیمودم
تا رسیدی از راه,قلبمو دزدیدی
دل من عاشق شد,کاش می فهمیدی
کاش می فهمیدی که چه داغون بودم
بی تفاوت بودی,من پریشون بودم
بعد تو با دنیا,با دلم درگیرم
از تو که نه اما از خودم دلگیرم
من کسی هستم که,بی رمق می خندم
زود ابری میشم,دیر دل می بندم
من کسی بودم که,زود می خندیدم
زود دل می بستم,دیر می رنجیدم
من کسی بودم که,زود می بخشیدم
این جهانو انگار,ساده تر می دیدم
زندگی تو رگ هام,مثل خون جاری بود
قلب من بیزار از,حس بیزاری بود
بی خبر از حال قلب غمگین بودم
راه همواری رو بی تو می پیمودم
تا رسیدی از راه,قلبمو دزدیدی
دل من عاشق شد,کاش می فهمیدی
کاش می فهمیدی که چه داغون بودم
بی تفاوت بودی,من پریشون بودم
بعد تو با دنیا,با دلم درگیرم
از تو که نه اما از خودم دلگیرم
من کسی هستم که,بی رمق می خندم
زود ابری میشم,دیر دل می بندم
۲.۰k
۲۶ بهمن ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.