دلم برای این شعر تنگ شده بود دوباره گذاشتمش

دلم برای این شعر تنگ شده بود دوباره گذاشتمش

وطن یعنی .....



وطن یعنی پدر، مادر، نیاکان

به خون و خاک بستن عهد و پیمان

وطن یعنی هویت، اصل، ریشه

سر آغاز و سر انجام همیشه

وطن یعنی نگاه هم وطن دوست

هر آنجایی که دانی هم وطن اوست

وطن یعنی هوای کوچه ی یار

در آن کو دل شکستن های بسیار

نگاهی زیر چشمی، عاشقانه

به کوچه آمدن با هر بهانه

وطن یعنی غم هم سایه خوردن

وطن یعنی دل هم سایه بردن

سه تیغ و صخره و دریا و هامون

ارس، زاینده رود، اروند، کارون

وطن یعنی بلندای دماوند

شکیبا، دل در آتش، پای در بند

وطن یعنی وطن، استان به استان

خراسان، سیستان، سمنان، لرستان

وطن یعنی سرای ترک با پارس

وطن یعنی خلیج تا ابد فارس

وطن یعنی همه سازندگی ها

رهایی از تمام بندگی ها

بریدن دست غیر از گردن نفت

صلای صبح ملی کردن نفت

وطن یعنی دلیر و گرد با هم

وطن یعنی بلوچ و کرد با هم

همه یک جان و یک دل بودن ما

به دامان وطن آسودن ما

وطن یعنی کتیبه در دل سنگ

تمدن، دین، هنر، تاریخ، فرهنگ

وطن یعنی همه نیک و به هنجار

چه پندار و چه گفتار و چه کردار

وطن یعنی هم از دور و هم از دیر

سده، نوروز، یلدا، مهرگان، تیر

وطن یعنی جلال مانده جاوید

ستون و سر ستون تخت جمشید

هزاران نقش و خط مانده در یاد

صبا، کلهر، کمال الملک، بهزاد

نکیسا، باربد، افسانه و چنگ

سرود تیشه ی فرهاد در سنگ

سر و سرمایه های سر فرازی

ابوریحان و خوارزمی و رازی

به اوج علم و دانش ره نوردی

ابو نصر، ابن سینا، سهروردی

به بحر عشق و عرفان ناخدایی

عراقی، رودکی، جامی، سنایی

وطن یعنی به فرهنگ آشنایی

دُر لفظ دری را دهخدایی

وطن یعنی جهانی در دل جام

وطن یعنی رباعیات خیام

وطن یعنی همه شیرین کلامی

عفاف عشق در شعر نظامی

وطن یعنی نگاه مولوی سوز

حضور نور در شمس شب و روز

وطن یعنی پیام و پند سعدی

زبان پیوسته در پیوند سعدی