نخستین نگاهی، که ما را بهم دوخت! نخستین سلامی، که درجان
نخستین نگاهی، که ما را بهم دوخت! نخستین سلامی، که درجان ما شعله افروخت! نخستین کلامی که، دل های ما را به بوی خوش آشنایی سپرد وبه مهمانی عشق برد؛ پر از مهر بودی، پر از نور بودم، همه شوق بودی، همه شور بودم. چه خوش لحظه هایی که، دزدانه، از هم، نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم. چه خوش لحظه هایی که، ((میخواهمت)) را، به شرم و خوشی - نگفتیم وگفتیم !
۸۹۴
۱۵ اسفند ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.