........ بین صبر و انتظار

........ بین صبر و انتظار
دختری,بزرگ شد
که هر بار موهایش را شانه کرد
خاطره ای کنده شد.
تو نچیشده ای,اما
انتظار,طعمی شبیه به
چایِ دم نکشیده دارد
بلا تکلیف و گَس
پر از تفاله هایِ نیمه جان
گاهی زمان..... نه چیزی را حل می کند
و نه می گذارد تو حل کنی
زنی پر از حل نشده هایِ غمگین
همان جایِ همییشگی
منتظرِ معجزه ایست به نام "تو"

(آزاده پیرای)