اگر سرم پائین است ، به پای بی ادبیم مگذار.

اگر سرم پائین است ، به پای بی ادبیم مگذار.

من بی ادب نیستم... فقط نمی توانم سراز زمین بگیرم.

به خدایی خودت سرم سنگین است! سرم سنگین است و دلم رسوا...

وقت آمدن، تمام راه، به اینکه شاید قبولم نکنی فکر میکردم، اما نگران نبودم...

اما نگران نبودم، چون تو را خوب میشناسم...

من خدای خودم را خوب میشناسم؛

میدانم خدای من غریب نواز است...

غریب نواز

غریب نواز...

خدای من! از اینکه تا به امروز مرا عزیز خودت شمرده ای و عزت داده ای

تو را شکر میگویم