با اینکه عاشق دریاام ولی میترسم بیشتر از یه حدی توی ساحل
با اینکه عاشق دریاام ولی میترسم بیشتر از یه حدی توی ساحل پیشروی کنم و به آب نزدیک شم!
میدونی چرا؟
خیلی وقت پیش یکی از آشناها تعریف می‌کرد که وقتی با خانواده اومده بودن شمال تصمیم میگیرن دسته جمعی برن قایق سوار شن و کلی‌ام بهشون خوش میگذره اما موقه‌ی برگشت انقد تعدادشون زیاد بوده و تو یه لحظه همچی شلوغ شده که حواسشون پرت میشه چک کنن همه برگشتن یا نه ، بعدِ چند دیقه مادر یکی از بچهای چهار پنج ساله متوجه میشه بچه‌ش نیست و هرچی چشم میچرخونه میبینه هیچکس دست بچه‌ش و نگرفته با خودش بیارتش! ، وقتی با کلی نگرانی و استرس برمیگردن همون‌جایی که سوار شده بودن چشمشون میخوره به جنازه‌ی خفه شده‌ی بچه که روی آب شناوره و داره همراهِ موج میاد سمت ساحل ؛ بعدا می‌فهمن موقه‌ی پیاده شدن از قایق کسی حواسش به بچه نبوده و یهو زیر پاش خالی میشه ، هرچقدم تقلا کرده کسی نبوده دستش و بگیره برای همین اکسیژن کم میاره و تموم!
برای همینم هروقت میام دریا ، یا ساحلِ سنگی و انتخاب میکنم که آب و از بالا نگاه کنم یا اینکه از یه فاصله‌ی دوری وایمیستم رو ماسه‌ها و موجای وحشی و تماشا میکنم
چون همش از خودم میپرسم ، اگه من دل به دریا بزنم و بینِ غرق شدنم کسایی که باهام اومده بودن بجای نجات دادنِ منی که دارم برای اکسیژن تقلا میکنم فرار و به قرار ترجیح بدن چی!؟ ، اگه زیرپام خالی شد و کسی نبود دستِ من و بگیره چی!؟؟
برای همینه که میگم نرو نزدیک‌تر!
تا وقتی دستی و نداری که مطمئن شی بین دست و پا زدنت برای نجاتت تقلا میکنه ، دل به دریا نزن :))
#کاف_علیزاده
- باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان
من دلم دریاست ، دریا را به دریا می بری!
#روزبه_بمانی
- پنجِ‌مردادماهـِ‌هزارو‌چهارصدودو
- دلتنگِ‌دریا🌊💔
- دوس داشتی بیا پیشمون :))
- https://t.me/Maahi_28
میدونی چرا؟
خیلی وقت پیش یکی از آشناها تعریف می‌کرد که وقتی با خانواده اومده بودن شمال تصمیم میگیرن دسته جمعی برن قایق سوار شن و کلی‌ام بهشون خوش میگذره اما موقه‌ی برگشت انقد تعدادشون زیاد بوده و تو یه لحظه همچی شلوغ شده که حواسشون پرت میشه چک کنن همه برگشتن یا نه ، بعدِ چند دیقه مادر یکی از بچهای چهار پنج ساله متوجه میشه بچه‌ش نیست و هرچی چشم میچرخونه میبینه هیچکس دست بچه‌ش و نگرفته با خودش بیارتش! ، وقتی با کلی نگرانی و استرس برمیگردن همون‌جایی که سوار شده بودن چشمشون میخوره به جنازه‌ی خفه شده‌ی بچه که روی آب شناوره و داره همراهِ موج میاد سمت ساحل ؛ بعدا می‌فهمن موقه‌ی پیاده شدن از قایق کسی حواسش به بچه نبوده و یهو زیر پاش خالی میشه ، هرچقدم تقلا کرده کسی نبوده دستش و بگیره برای همین اکسیژن کم میاره و تموم!
برای همینم هروقت میام دریا ، یا ساحلِ سنگی و انتخاب میکنم که آب و از بالا نگاه کنم یا اینکه از یه فاصله‌ی دوری وایمیستم رو ماسه‌ها و موجای وحشی و تماشا میکنم
چون همش از خودم میپرسم ، اگه من دل به دریا بزنم و بینِ غرق شدنم کسایی که باهام اومده بودن بجای نجات دادنِ منی که دارم برای اکسیژن تقلا میکنم فرار و به قرار ترجیح بدن چی!؟ ، اگه زیرپام خالی شد و کسی نبود دستِ من و بگیره چی!؟؟
برای همینه که میگم نرو نزدیک‌تر!
تا وقتی دستی و نداری که مطمئن شی بین دست و پا زدنت برای نجاتت تقلا میکنه ، دل به دریا نزن :))
#کاف_علیزاده
- باز هم دعوت به طوفان کن مرا اما بدان
من دلم دریاست ، دریا را به دریا می بری!
#روزبه_بمانی
- پنجِ‌مردادماهـِ‌هزارو‌چهارصدودو
- دلتنگِ‌دریا🌊💔
- دوس داشتی بیا پیشمون :))
- https://t.me/Maahi_28
۷.۲k
۰۵ مرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.